بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با هویت قومی و هویت ملی (مطالعه ای بر روی ترکمن های استان گلستان)

مسئله مربوط به هویت از دیرباز مورد توجه اندیشمندان بوده است. یکی از مهم ترین مسائلی که می توان درارتباط با گرایش افراد به هویت های ملی و قومی در نظر گرفت، متغیر سرمایه اجتماعی می باشد. چنانچه به علت تعدد هویت درعصر جدید، سرمایه اجتماعی می تواند تعیین کننده گرایش به هریک ازاین هویت های ملی و قومی باشد. مطالعه حاضر توصیفی – مقطعی و از نوع کمی است. از طریق ابزار پرسشنامه و با استفاده از نرم افزار spss تلاش شد تا سرمایه اجتماعی و گرایش به هویت ملی و قومی افراد توصیف و چگونگی رابطه بین این متغیرها تحلیل شود.طبق یافته های توصیفی وضعیت جامعه آماری از نظر سنی جوان و میانگین سنی جمعیت 31سال می باشد. از نظر جنسیت هم جمعیت مردان 7درصد بیشتر از زنان بوده است.بیشتر جمعیت یعنی حدود 62 درصد افراد مجرد و از نظر میزان تحصیلات شاید به دلیل جوانی جمعیت ، اکثریت در وضعیت تحصیلی مطلوب و بالایی قرار دارند.از نظر پایگاه اقتصادی و اجتماعی 50 درصد افراد جزء طبقه متوسط و باقی جمعیت تقزیبا به طور مساوی جزء طبقه بالا و یا پایین بودند. در این پژوهش گرایش افراد به هویت ملی پایین و برعکس گرایش به هویت قومی بالا بوده است، همچنین میانگین سرمایه اجتماعی درون گروهی افراد بیشتر از سرمایه اجتماعی ارتباطی و به همین ترتیب میانگین سرمایه اجتماعی ارتباطی بیشتر از سرمایه اجتماعی برون گروهی بوده است. علاوه بر این بین سرمایه اجتماعی درون گروهی با گرایش به هویت قومی و بین سرمایه اجتماعی برون گروهی و ارتباطی با گرایش به هویت ملی رابطه معنادار برقرار بوده است، در ضمن بین میزان تحصیلات با گرایش به هویت ملی هم رابطه معنادار برقرار بود و با افزایش سطح تحصیلات گرایش به هویت ملی بیشتر می شود.براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، می توان با تقویت سرمایه اجتماعی برون گروهی و ارتباطی افراد توسط نهادهای ذیربط باعث بهبود و کاهش شکاف بین هویت ملی و قومی افراد شد، چراکه کاهش این شکاف باعث تقویت انسجام ملی و منجر به کاهش اختلافات و پیشرفت فرهنگی و اجتماعی یک جامعه می شود.