تاثیر مرگ اندیشی بر سبک زندگی (مبتنی بر آموزه های نهج البلاغه)

بحران هویت و تحول ارزش ها به خصوص در صد ساله اخیر موجب تشتت و تذبذب در نگرش ها، باورها، آداب و رسوم و رفتارها در جوامع مختلف شده و متاسفانه آفات زندگی مدرن مانند: مصرف گرایی مفرط، تجمل گرایی و سایر رذایل اخلاقی ، سبک زندگی جوامع مسلمان را نیز متأثر ساخته است. این امر برای مسلمانان، بالاخص شیعیان، که از سیره انبیا(ص) و آبشخور وحی، قرآن، نهج البلاغه و روایات سیراب می شوند یک آسیب اجتماعی عظیم محسوب می شود. در این پژوهش که یک پژوهش توصیفی از نوع تحلیل محتوا یا تحلیل اسنادی است، مرگ اندیشی به عنوان یک درمان موثر برای این آسیب اجتماعی ارائه شده و از آنجا که همه رفتارها، گرایش ها و وظایف فردی و اجتماعی انسان ها برخواسته از نگرش های کلی حاکم بر زندگی آنها است، بررسی تاثیر آن بر سبک زندگی از طریق اصلاح این نگرش ها، موضوع این پژوهش قرار گرفته است. مرگ اندیشی نتیجه ذاتی آینده نگری انسان و توجه او به فرجام حرکت و چشم دوختن به پایان جاده زندگی این دنیایی برای تداوم حیات و ورود به سرای جاودان است. لذا می توان آن را یکی از اثر گذارترین موضوعات در اصلاح سبک زندگی فردی و اجتماعی محسوب کرد. نگرشهای کلی حاکم بر زندگی را می توان در چهارنوع : نگرش به هستی، نگرش به خدا ، نگرش به خود و نگرش به دیگران خلاصه نمود. نگرش انسان به هستی به عنوان یک مجموعه معنادار، هدفمند، پویا و جاودانه، نتیجه مرگ اندیشی است و قطعا خالق چنین هستی، خود حکیمی هوشمند است که مشیت او عین قانونمندی و مبتنی بر رحمانیت است، اصلاح نگرش به خود به فهم هوشمندی، برخورداری از پختگی، تسلط بر نفس و کسب آرامش درونی می انجامد و نهایتاً احساس اخوت و برادری را می توان مهمترین دستاورد اصلاح نگرش به دیگران دانست. از رفتارهای منبعث از این نگرش ها و همچنین جهت گیری تمایلات و هیجانات زندگی در پرتو مرگ اندیشی می توان به پرهیز از دنیاپرستی، کسب فضایلی مانند تقوی و پرهیزکاری، زهد و قناعت و ... اشاره کرد که به طور قطع در جهت دهی رفتار اجتماعی فرد موثر خواهد بود. مجموعه این رفتارها و گرایش ها را می توان در قالب بخشی از الگوی سبک زندگی اسلامی تعریف کرد. کلید واژه ها : مرگ اندیشی ، سبک زندگی ، نگرش ها ، گرایشات ، رفتارها ، نهج البلاغه