ارزیابی کارایی روش های بیلان انرژی در برآورد میزان تبخیر و تعرق واقعی در مقیاس حوزه آبخیز (مطالعه موردی: حوزه آبخیز اسکندری، استان اصفهان)

یکی از اجزای مهم در محاسبه بیلان آبی، تبخیر و تعرق (et) می باشد. این پارامتر در مناطق خشک و نیمه خشک مانند کشور ایران با توجه به شرایط کمبود آب دارای اهمیت بیش تری است. معمولا این پارامتر به دلیل مشکلات موجود در اندازه گیری مستقیم، به طور غیر مستقیم و براساس داده های هواشناسی در ایستگاه های هواشناسی برآورد می گردد. با توجه به تغییرات مکانی پارامترهای هواشناسی و نتیجتا تبخیر و تعرق، استفاده از روش هایی از جمله روش های مبتنی بر سنجش از دور که این تغییرات را در نظر می گیرند مطلوب تر می باشد. الگوریتم توازن انرژی سطح برای زمین (sebal) والگوریتم سیستم بیلان انرژی سطح (sebs) روش هایی است که در برآورد تبخیر و تعرق با استفاده از تصاویر ماهواره ای در برخی از مناطق دنیا مورد استفاده قرار گرفته است. در تحقیق حاضر به برآورد تبخیر و تعرق در حوزه اسکندری واقع در استان اصفهان در سال 1389 پرداخته و جهت برآورد این پارامتر در سطح حوزه، از سری زمانی تصاویر ماهواره ای مودیس و از روش الگوریتم سبال و الگوریتم سبس استفاده بعمل آمد و نقشه تبخیر و تعرق واقعی در 12 روز که تصویر آن ها گرفته شده بود، توسط هر دو الگوریتم مذکور ترسیم گردید. همچنین، تبخیر و تعرق با روش پنمن مانتیث نیز محاسبه شد. هدف از انجام این کار، مقایسه میزان همبستگی الگوریتم سبال و الگوریتم سبس در مقیاس حوزه بوده که نتایج نشان داد که هر دو الگوریتم مذکور همبستگی خوبی در فصول سرد سال و همبستگی کمتری در فصول گرم دارد. در قسمت بعدی پژوهش، مقدار مجموع تبخیر و تعرق سالانه توسط الگوریتم سبال محاسبه گردید و میزان اختلاف آن با مجموع تبخیر و تعرق سالانه به روش پنمن مانتیث محاسبه شد. هدف از انجام این محاسبه برآورد میزان کسری آب منطقه است.