ارتباط استرس شغلی با فرسودگی شغلی و سلامت عمومی کارکنان در مراکز صنعتی

چکیده هدف از پژوهش حاضر مطالعه ی ارتباط استرس شغلی با فرسودگی شغلی و سلامت عمومی کارکنان مراکز صنعت نفت، گاز، پتروشیمی و پالایشگاه شهر شیراز بود. به این منظور به 306 نفر از کارکنان پرسشنامه داده شد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل گرفت. در این پژوهش از پرسشنامه سلامت عمومی، پرسشنامه استرس شغلی فلیپ آل رایس (1992) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (1994) استفاده شد. و با توجه به فرضیه های پژوهش، یافته های زیر بدست آمده است. بین شدت و فراوانی فرسودگی شغلی و استرس شغلی رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد. از طرفی، سلامت عمومی با ماهیت کار و سرپرستان رابطه ی مثبت و معنادار و از طرف دیگر با همکاران رابطه ی منفی و معنادار دارد. از بین ابعاد استرس شغلی منحصراً بُعد سرپرستان قدرت پیش بینی مثبت و معناداری برای فراوانی فرسودگی شغلی است. از بین ابعاد استرس شغلی تنها بُعد ماهیت کار قدرت پیش بینی معناداری برای شدت فرسودگی شغلی ندارد و ابعاد همکاران و سرپرستان قدرت پیش بینی مثبت و معناداری برای شدت فرسودگی شغلی دارند. از ابعاد استرس شغلی تنها بُعد همکاران قدرت پیش بینی منفی و معناداری برای سلامت عمومی دارد. کلید واژه: استرس شغلی، فرسودگی شغلی، سلامت عمومی، مراکز صنعتی.