اثرمحلول‏پاشی اوره همراه با سطوح آبیاری بر ویژگی های فیزیولوژیک رازیانه (foeniculum vulgare mill) تحت اقلیم ایلام

کمبود تحقیقات به زراعی و به نژادی، بالا بودن هزینه و پایین بودن راندمان تولید، یکی از دلایل عمده محدودیت توسعه زیر کشت رازیانه در ایران است. از طرفی یکی از عوامل محدود کننده عملکرد، کمبود آب در ایران می باشد. برای بررسی اثرهای آبیاری و محلول پاشی اوره بر ویژگیهای فیزیولوژیکی گیاه دارویی رازیانه، یک آزمایشی مزرعه ای به صورت طرح اسپلیت پلات و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام در سال 91-1390 اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل رژیم های آبیاری (آبیاری پس از 40، 80، 120و180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a) و محلول پاشی اوره با چهار سطح (0u.= ،5=5u،10=10uو15=15uدرهزار) می باشند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که با افزایش سطوح تنش،شاخص های رشد صفات فنولوژیک، صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای آن تحت تأثیر قرار می گیرند. به طوری که گیاه دارویی رازیانه در سطح آبیاری 40 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیرکلاس a نسبت به سطح آبیاری 180 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a کمتر بر عملکرد و ویژگی های فیزیولوژیک تأثیر منفی گذاشت. افزایش سطوح تنش باعث کاهش شاخص های رشد، صفات فنولوژیک، صفات مورفولوژیک، عملکرد واجزای آن شد.نتایج بدست آمده نشان می دهند که سطوح محلول پاشی اوره بر روی برخی صفات فنولوژیک و عملکرد و اجزای آن، شاخص برداشت و وزن ماده خشک اثر مثبت داشته و توانسته با ایجاد شرایط مناسب تر رشد تا حدودی اثر سوء تنش را کنترل نماید اما بر برخی شاخص های رشد از جمله سرعت رشد محصول، سرعت جذب خالص، سرعت رشد نسبی و شاخص سطح برگ بی تأثیر بود. اثر متقابل رژیم آبیاری و محلول پاشی اوره نیز بر اکثر صفات معنی دار نبود. در این پژوهش بهترین تیمار آبیاری،40 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس aو بهترین سطح محلول پاشی اوره که بیشترین تأثیر مثبت را بر روی صفات اندازه گیری داشت محلول پاشی اوره 15 در هزار می باشند.