بررسی اثربخشی آموزش امید بر کاهش فرسودگی تحصیلی

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر اثر بخشی آموزش امید بر میزان فرسودگی تحصیلی دانش آموزان می باشد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. جامعه این پژوهش عبارت بود از کلیه دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه شهر ارومیه که در سال تحصیلی 92-91 مشغول به تحصیل بوده اند که از بین آنان، دانش آموزانی که بالاترین نمره سطح فرسودگی را داشتند تعداد 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش(n=15) و گروه کنترل(n=15) جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده ها ی پژوهش، پرسشنامه 15 سوالی فرسودگی تحصیلی سالملا-آرو و ناآتانن بود. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss و روش آماری تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که برنامه امید درمانی باعث کاهش میزان فرسودگی تحصیلی بطور کلی و مولفه های خستگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان شده است و فرضیه مربوط به کاهش میزان بی علاقگی تحصیلی مورد تایید قرار نگرفت. نتایج این پژوهش می تواند برای مراکز آموزشی مفید باشد.