جداسازی و شناسایی باکتری های حل کننده فسفات از چشمه های آب گرم استان کرمان

باکتریهای حل کننده فسفات، کاربردهای متنوعی در کشاورزی بعنوان کود زیستی دارند. همچنین با داشتن توانایی تولید آنزیم های فسفاتاز (فیتاز) در دامپروری برای تولید مکمل غذایی دام، طیور و آبزیان نیز نقش مهمی دارند. البته فیتاز بعنوان افزودنی غذایی باید فسفات را به طور موثر آزاد کرده و پایدار در برابر غیرفعال شدن در دمای بالا و ph اسیدی باشد. در این مطالعه، برای جداسازی باکتری مولد فیتاز از چشمه آب گرم(دمای ?c 79) نمونه برداری صورت گرفت و به محیط مایع اختصاصی psm تلقیح و برای 48 ساعت در دمای 40 درجه سانتیگراد آنکوبه شد. سپس به محیط جامد psmانتقال داده شد. باکتری های ترموفیل دارای هاله (نشان دهنده سنتز فیتاز خارج سلولی) خالص سازی و جداسازی شدند. در میان باکتری های جداسازی شده، باکتری12d برای مطالعات بعدی انتخاب شد که متعلق به جنس باسیلوس بود. از روش نقطه پایان برای سنجش فعالیت فیتاز و مقدار فسفات رها شده استفاده گردید. بهینه منبع کربن و نیتروژن، جهت افزایش حل کنندگی فسفات به ترتیب شامل گلوکز (%5/1) و عصاره مخمر (%0/5) بود. سپس فیتاز باکتریایی با استفاده از سولفات آمونیوم و دیالیز، بطور جزئی خالص سازی شد. نتایج نشان داد که آنزیم در محدوده دمایی 30-80 درجه سانتیگراد پایدار بود، اما در 50 درجه سانتیگراد بیشترین فعالیت را داشت. همچنین آنزیم در محدوده 7-3 ph فعال بود اما ph بهینه 4 بود. این نتایج نشان می دهد که فیتاز حاصل می تواند در زمینه های بیوتکنولوژیکی دارای کاربردهای گسترده ای باشد.