تحلیل، مدلسازی و بهبود شرایط ناهمگن آسایش حرارتی در یک اتاق عمل بیمارستانی

در طراحی سیستم های سرمایش، گرمایش و تهویه مطبوع اتاق عمل سه محدودیت آلودگی، هایپوترمی بیمار و آسایش حرارتی پرسنل جراحی وجود دارد. در میان این محدودیت ها، هایپوترمی و آسایش حرارتی پرسنل جراحی از چالش های حرارتی به شمار می روند. هایپوترمی می تواند حین عمل آسیب های جبران ناپذیری را به بیمار وارد کند و آسایش حرارتی پرسنل به شدت بر تمرکز و دقت کاری آن ها تأثیر می گذارد. بنابراین پس از اولویت جلوگیری از هایپوترمی، آسایش حرارتی در اتاق عمل مهمترین اولویت طراحی است. احساس ناهمگن آسایش حرارتی پرسنل جراحی، تعرق جراح و عدم تقارن تابشی ناشی از لامپ جراحی هم از مشکلات شایع پرسنل جراحی می باشند. هدف از انجام این تحقیق، ارائه راهکارهای عملی مناسب جهت ایجاد شرایط همگن آسایش حرارتی برای پرسنل جراحی ضمن جلوگیری از هایپوترمی با رعایت استانداردهای اتاق عمل می باشد. در این تحقیق شرایط آسایش حرارتی پرسنل جراحی تحلیل و مدلسازی گردید و این نتیجه حاصل شد که اگر اتاق عمل در حالت کمی سرد طراحی شود و پرسنل جراحی لباس نسبتا متفاوتی داشته باشند و حین انجام عمل از سیستم سرمایش تابشی سقفی استفاده شود، پرسنل جراحی احساس حرارتی همگنی خواهند داشت. همچنین اثر لامپ های متفاوت و اثر آن ها بر پاسخ حرارتی پرسنل، عدم تقارن تابشی و تعرق جراح مورد بررسی قرار گرفت.