تاثیر پارامترهای موثر در مقاومت و وزن مخصوص بتن های سبک با دانه های پلی استایرن

از آنجا که کاهش وزن مصالح سازه ای منجر به کاهش نیروی زلزله و به دنبال آن کاهش خسارت احتمالی در مناطق لرزه خیز شدید می شود، بر این اساس در سال های اخیر توجه بسیاری از محققین به استفاده از بتن سبک در صنعت ساختمان، راه سازی و راه آهن معطوف شده است. استفاده از سنگدانه های سبک در ساخت بتن بعنوان یکی از روش های تولید بتن سبک شناخته شده است. پلی استایرن منبسط شده (eps) یکی از فرآورده های پتروشیمی است که دارای اندازه های گوناگون و جرم حجمی بسیار کم می باشد. به همین دلیل می توان بعنوان سنگ دانه کم مقاومت در ساخت بتن از آن استفاده نمود. هدف اصلی از این پژوهش بررسی مشخصات مکانیکی بتن های ساخته شده با دانه های eps بوده و پارامترهای موثر در مقاومت، وزن حجمی و دوام آن می باشد. بدین منظور بتن های سبک با سه اندازه ی مختلف گرانول پلی استایرن و چهار وزن مخصوص متفاوت طراحی و ساخته شده اند و مورد آزمایش مقاومت فشاری، ضربه و آتش قرار گرفته اند. همچنین از میکروسیلیس به عنوان مصالح اضافی چسباننده در بتن سبک استفاده شده و اثر آن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر آن است که بتن های حاوی eps دارای مقاومت فشاری در حدود 17 مگاپاسگال با توجه به وزن مخصوص خود نسبت به آجر و سفال بعنوان مصالح ساختمانی معمولی می باشد. علاوه بر آن شکل پذیری قابل توجهی در برابر بارهای قائم داشته بدون آنکه کاهش مقاومت و یا ترک خوردگی در آن ظاهر شود. بعبارت دیگر علاوه بر تامین مقاومت فشاری قابل ملاحظه از خاصیت اسفنجی مناسبی برخوردار می باشد. بطوریکه این نوع بتن را می توان به عنوان بتن نرم بدون شکنندگی در نظر گرفت. همچنین در برابر ضربه دارای عملکرد مناسبی می باشد، و در برابر آتش از مقاومت حرارتی 20 درجه سانتیگراد بر میلی متر برخوردار است و حضور میکروسیلیس در طرح اختلاط بتن با چگالی 750 کیلوگرم بر مترمکعب به علت حجم بالای eps تاثیر زیادی در مقاومت فشاری آن ندارد.