اثر ساختار مالکیت متمرکز بر رابطه بین افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

نبود تقارن اطلاعات پدیده ای منفی است که به طور معمول در بازارهای اوراق بهادار رخ می دهد و منجر به تصمیم گیری های نامناسب اقتصادی توسط سرمایه گذاران می شود. کیفیت افشا می تواند این عدم تقارن اطلاعاتی را از طریق تغییر رفتار معاملاتی سرمایه گذاران غیرمطلع تحت تأثیر قرار دهد. به طور کلی انتظار می رود که بین کیفیت افشا و عدم تقارن اطلاعاتی رابطه معکوس وجود داشته باشد. یکی دیگر از راهکارهایی که می تواند عدم تقارن اطلاعاتی را تحت تاثیر قرار دارد، وجود سازو کارهای حاکمیت شرکتی است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر دو ویژگی حاکمیت شرکتی(تمرکز و نوع مالکیت) بر رابطه بین افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی است. برای این منظور داده های مورد نیاز این پژوهش از 65 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1390-1386 با استفاده از سایت سازمان بورس اوراق بهادار تهران و نرم افزار رهآورد نوین جمع-آوری گردیده است. برای آزمون فرضیه ها از تجزیه و تحلیل رگرسیونی و آزمون والد استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تمامی مولفه های ساختار مالکیت( تمرکز مالکیت، تمرکز مالکیت نهادی، تمرکز مالکیت مدیریتی و تمرکز مالکیت شرکتی) بر رابطه بین افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی تاثیر معناداری دارند. به عبارتی تمامی مولفه های ساختار مالکیت باعث تشدید رابطه بین افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی می گردد.