بررسی کارآیی بازار سهام تهران

فرضیه بازار کارا(emh)اغلب به اوجین فاما نسبت داده می شود.این فرضیه بیان می کند که کلیه اطلاعات موجود به طور کامل و فوری در قیمت دارایی منعکس می شود، به طوری که امکان دستیابی به سود سیستماتیک ناشی از پیش بینی قیمت ها وجود ندارد. کارآیی بازار به ترتیب در سه سطح ضعیف، نیمه قوی و قوی آزمون می شود.سوال اصلی تحقیق حاضر این است که آیا بازار سهام تهران کارایی ضعیف دارد یا خیر؟ این تحقیق علاوه بر اینکه می تواند با ارائه مفاهیم کارایی بازار سهام در ارتقای مبانی نظری داخلی درباره بازار سهام منشأ اثر باشد ،از جنبه تکنیکی نیز تازگی دارد، زیرا در آن، جهت آزمون کارایی بازار سهام از تکنیک کالمن فیلتر استفاده شده است. با وجود یک ساختار کارا در بازار سرمایه تشخیص شرکت ها و پروژه های کارا و سودآور امکان پذیر است. یکی از بخش های اصلی بازار سرمایه، بورس اوراق بهادار است و کارآیی، اصلی ترین و مهمترین ویژگی بورس اوراق بهادار است. با توجه به اثر قابل ملاحظه ای که نوسانات قیمت سهام بر سطح تجارت و سرمایه گذاری می گذارد ، هدف اصلی تحقیق حاضربررسی فرضیه کارایی ضعیف در بازار سهام تهران است. از داده های روزانه شاخص قیمت بازار سهام تهران در بازه زمانی 1380-1390 ازطریق سایت بازار سهام تهران استفاده می شود. روش تجزیه و تحلیل داده ها:فرضیه تحقیق از طریق آزمونهای ریشه واحد دیکی- فولر و دیکی- فولر تعمیم یافته، آزمون پایایی تابع خود همبستگی ، آزمون نسبت واریانس و روش کالمن فیلتر آزمون می شود. داده های این تحقیق مقادیر قیمت ماهانه شاخص کل، شاخص قیمت و بازده نقدی، شاخص صنعت، شاخص مالی و شاخص 50 شرکت برتر در بازه زمانی فروردین ماه 1380 تا اسفند ماه 1390 می باشد. باتوجه به نتایج آزمون های این تحقیق ، مشخص شد که بورس اوراق بهادار تهران، در دوره مورد مطالعه حتی از کارآیی در سطح ضعیف پیروی نکرده است. از اینرو می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که با تکیه براطلاعات مربوط به قیمت های پیشین سهام می توان در این بازار ناکارآ به کسب بازده های نامتناسب با ریسک پذیرفته شده دست یافت.