بررسی تطبیقی احکام فقهی مربوط به قرآن کریم در فقه امامیه و فقه عامه

قرآن معجزه پیغمبر خاتم و کلام نورانی پروردگار هستی است که از قداست خاصی نزد مسلمین برخوردار است. شارع مقدس نیز برای حفظ حرمت و تکریم کلام وحی و نیز استفاده و بهره برداری بهتر امت اسلامی از این بحر ژرف احکامی را وضع نموده است، از سویی اگر چه حدود پنجاه باب گوناگون در کتب فقهی وجود دارد لکن هیچ کدام به طور مستقل به احکام مربوط به قرآن اختصاص پیدا نکرده است. در این پایان نامه به بررسی و تدوین این احکام از منظر مذاهب خمسه فقه اسلامی با تاکید بر فقه امامیه پرداخته شده است. این رساله با محوریت فقه امامیه ومطرح کردن نظرات عامه در سه فصل تنظیم گردیده است که فصل اول را کلیات، فصل دوم را احکام فقهی مربوط به مصادیق تعظیم قرآن و فصل سوم را احکام فقهی مربوط به مصادیق توهین به قرآن، به خود اختصاص داده است. در فصل دوم بعد از بیان کلیات احکام مربوط به قرائت قرآن، سجده قرآنی، نگاه به قرآن و قسم به قرآن مطرح می گردد. در فصل سوم احکام مربوط به نجس کردن قرآن، بیع مصحف، مسلط کردن کافر به قرآن، بیع مصحف به کافر، رهن مصحف به کافر، تزیین قرآن، اخذ اجرت بر نوشتن قرآن، مس قرآن و سرقت قرآن مطرح می شود. و در پایان به نتیجه گیری می پردازیم.