بررسی تاثیر سبک های فرزندپروری والدین بر میزان مشارکت ورزشی فرزندان شهرستان مریوان

پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بوده و به شیوه میدانی انجام گرفته است. برای جمع آوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه های محیط خانوادگی- فرزندپروری که توسط نقاشیان بر مبنای کار شیفرز طراحی شده استفاده شد. پرسشنامه مذکور دارای 76سوال است که ابعاد مختلف کنترل / آزادی و گرمی / سردی روابط خانوادگی را مورد سنجش قرار می داد. همچنین از پرسشنامه محقق ساخته میزان مشارکت ورزشی که 12 سوال داشته و پایایی آن 84% بدست آمد استفاده شد. جامعه مورد بررسی در این پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان دوره دبیرستان که در سال تحصیلی 1392-1391 در دبیرستانهای مریوان مشغول به تحصیل بودند به تعداد 5780 نفر را تشکیل دادند. با توجه به جدول مورگان 360 نفر به عنوان نمونه آماری مشخص گردیدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. در سطح توصیفی از میانگین، جداول فراوانی و نمودار و و در سطح استنباطی از روش های آماری t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. حدود 87% از پاسخ دهندگان عنوان کرده اند که در یکسال گذشته، فعالیت ورزشی انجام داده اند و حدود 13% نیز عنوان کرده اند که در یکسال گذشته هیچ نوع فعالیت ورزشی نداشته اند. در یافته های استنباطی بین سبک فرزند پروری کنترل زیاد – محبت زیاد با مشارکت ورزشی دختران (0/328 r=و 0/141 sig= ) رابطه معنی داری وجود ندارد. این در حالی بود که بین سبک های کنترل کم – محبت زیاد (0/683 r=و 0/001 sig= )، کنترل زیاد – محبت کم (0/559 r=و 0/001( sig= و کنترل کم – محبت کم (0/472 r=و 0/006 sig= ) (472/0 r=) با مشارکت ورزشی دختران رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین سبک فرزند پروری کنترل زیاد – محبت زیاد (0/116 r=و 0/583( sig= و کنترل کم – محبت کم (0/281 r=و 0/087 sig= ) با مشارکت ورزشی پسران رابطه معنی داری وجود ندارد. این در حالی بود که بین سبک های کنترل کم – محبت زیاد (0/702 r=و 0/001 sig= ) و کنترل زیاد – محبت کم (0/490 r=و 0/004 sig= ) با مشارکت ورزشی پسران رابطه معنی داری وجود دارد.