بررسی صفات اقتصادی گاو نژاد گلپایگانی (مطالعه موردی شهرستان گلپایگان)

دامپروری به عنوان یکی از بخش¬های اصلی کشاورزی و تولید کننده فرآورده¬های دامی نقش مهمی در جریان فعالیت¬های اقتصادی و اجتماعی کشور بر عهده دارد. در این مطالعه با توجه به آمار گردآوری شده از طریق روش نمونه¬گیری ساده تصادفی بوسیله تهیه پرسشنامه و مصاحبه حضوری طی سال¬های 91-1390 در منطقه گلپایگان که شامل ایستگاه دامپروری گلپایگان، دهستان جلگه، دهستان کنار رودخانه و دهستان نیوان می¬باشد، سعی شده است که گاو گلپایگانی را از نظر برخی فاکتورهای فنوتیپی مورد بررسی قرار داده و به بررسی اقتصادی صفات یاد شده در دو حالت حداکثر سود و حداقل هزینه از طریق یک مدل مقطعی پرداخته شود و در آخر برای تعیین کارایی نیز از روش تحلیل فراگیر داده¬ها (dea) استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که در حالت حداکثر سود ضرایب اقتصادی برای صفات تولید شیر، درصد چربی، درصد پروتئین و طول عمر گله به طور میانگین برابر است با 212، 56233.25- ، 50094.75- و 737 و در حالت حداقل هزینه برابر است با 26/0- ، 65/5 ، 01/3 و 9/31- ، همچنین نتایج بیانگر آن است که اعداد درصد چربی و درصد پروتئین در بررسی اقتصادی نسبی در دو حالت یاد شده منفی شده، در حالی که ضریب اقتصادی نسبی طول عمر گله نسبت به تولید شیر در دو حالت یاد شده مثبت بوده و افزایش راندمان اقتصادی نظام تولید در این صفت بیش از صفات دیگر می¬باشد. میانگین سطح کارایی فنی نیز برابر با 81/0 محاسبه شد، اما میانگین سطوح کارایی تخصیصی و اقتصادی دام¬داری-ها به ترتیب برابر با 37/0 و 33/0 بود.