تغییر رفتار هیدرواقلیمی حوزه آبخیز شهر اورمیه

مطالعه حاضر با هدف تحلیل تغییرات روند مقادیر بارش و آورد جریان در مقیاس های زمانی مختلف و تطبیق پذیری آن ها در دو ایستگاه مطالعاتی و هم چنین تحلیل ارتباط تغییرات کاربری اراضی (توسعه شهری) با روند درازمدت جریان در حوزه آبخیز شهری اورمیه (شهرچای) انجام شده است. به این منظور، تغییرپذیری بارش و روان آب در 6 ایستگاه هواشناسی و 2 ایستگاه هیدرومتری با استفاده از آزمون ناپارامتری من-کندال انجام گرفت. هم چنین برای بررسی تغییرات کاربری اراضی از تصاویر سنجده tm ماهواره لندست طی 4 دوره مربوط به سال های 1364، 1374، 1382 و 1390 استفاده شد. نتایج تحلیل روند در مقیاس سالانه نشان داد که بارش و آورد جریان با یک روند کاهشی همراه است. روند بارش در فصل های پاییز و زمستان و بهار کاهشی بوده که این روند کاهشی برای فصل زمستان و بهار معنی دار (0/02>p) می باشد. در حالی که روند آورد جریان فصلی در تمام فصل ها افزایشی و غیر معنی دار (0/29 p >00/0) بوده است. روند بارش هفتگی از هفته اول تا هفته 39 ترکیبی افزایشی و کاهشی با غلبه کاهشی بوده در حالی که از هفته 40 به بعد روند بارش افزایشی بوده است. هم چنین روند آورد جریان از هفته اول تا هفته 42 یک روند مطلقا کاهشی داشته است ولی از هفته 42 به بعد روند افزایشی داشته است. دلیل این رفتارهای متفاوت را می توان به تغییرات انسان ساخت در طول دوره آماری از قبیل احداث سد، افزایش حداقل دوبرابری جامعه شهری نسبت داد.