تحلیل اثرات شوکهای سیاست پولی بر متغیرهای بخش مسکن در ایران

در این تحقیق، برای بررسی آثار شوک سیاست پولی بر متغیرهای بخش مسکن از مدل خودرگرسیون برداری ساختاری(svar) برای داده های فصلی سالهای 91-1376 پرداخته شده است. از متغیر درآمدهای نفتی، تورم و تولید ناخالص داخلی(درآمدسرانه) نیز به عنوان متغیرهای مهم و از متغیرهای عرضه پول و نرخ بهره به عنوان ابزار سیاست پولی تاثیر گذار بر روی متغیرهای بخش مسکن استفاده شده است. به تاثیر نرخ ارز بر روی متغیرهای بازار مسکن از طریق بیماری هلندی پرداخته می شود. به نقش متغیرهای قیمت سکه وسهام نیز بعنوان بازارهای رقیب وسایر داراییهای جایگزین مسکن نیز پرداخته می شود. درنهایت به منظور بررسی اثر شوکهای سیاستهای پولی پنج مدل var نه متغیره درنظرگرفته می شود که در هر کدام از آنها تنها یکی ازمتغیرهای بازارمسکن وارد مدل var می شود. نتایج توابع واکنش آنی نشان می دهد که، شوک وارد به عرضه پول سبب افزایش معنی دار بر متغیرهای بازار مسکن به استثنای متغیر "تسهیلات اعطایی به بخش مسکن" می شود. متغیرهای سرمایه گذاری مسکونی، شاخص زمین و شاخص قیمت مسکن، براساس یافته های تحقیق واکنش های تقریبا مشابهی به یک شوک سیاست پولی داشته اند. شوک های وارده به حجم نقدینگی در کوتاه مدت تاثیر اندک بر شاخص کرایه مسکن اجاری داشته و این تاثیر در میان مدت و بلند مدت بیشتر شده است اما تاثیر قابل توجهی برمتغیر تسهیلات اعطایی به بخش مسکن ندارند. شوک وارده به نرخ بهره سبب افزایش قیمت مسکن شده است و در کوتاه مدت سبب کاهش سرمایه گذاری مسکونی و شاخص قیمت زمین و در میان مدت و بلندمدت سبب افزایش این دو متغیر می شود و اثر آن روی متغیرهای شاخص کرایه مسکن اجاری و تسهیلات اعطایی به بخش مسکن مثبت بوده اما با این وجود نرخ بهره اثر معنا دار برتسهیلات اعطایی به بخش مسکن ندارد. همچنین نتایج تجزیه واریانس نشان می دهد، عرضه پول سهم قابل توجهی از میزان واریانس متغیرهای بازار مسکن، به استثنای متغیر "تسهیلات اعطایی به بخش مسکن" را توضیح می دهد ولی نرخ بهره سهم اندکی از میزان واریانس متغیرهای بازار مسکن را توضیح می دهد.