بررسی ادبی عناصر شاعرانه در وصایای شهدای دفاع مقدّس (شهرستان بهشهر)

سخن نیرومند و موثّر تنها تصویری نیست، چه بسا جملات حکیمانه و نغز بسیارند که بر جان ما فرمان می¬رانند؛ بعضاً فرو رفتن در ایماژها مانع از دید کلّی¬ست. از آن¬جا که وصیت¬نامه آخرین نوشته¬های زندگی این نویسندگان است و پیش از خواندن شاید تصوّر سرد و آهنگ مرگ از آن داشته باشیم ولی عملاً این¬گونه نیست. فضای متن، خاموش و تاریک به نظر نمی¬رسد. رجزنگاری و شعارگونگی در ذات متن است. شورکلمات و حرارت واژه ها بسامد بالایی دارد. این ترکیب¬ها و الفاظ به نظر می¬رسد حاصل یک سلوک ناگهانی باشد که بر چنین کسانی عارض شده است. تلاش ما در این پ‍‍ژوهش این است تا وصیت¬نامه شهیدان دفاع مقدّس از منظر ادبی و لزوماً عناصر شاعرانه بررسی شود. از این رو پنج عنصر( اندیشه، زبان، صورخیال، عاطفه و موسیقی) را کاملاً توضیح داده و اثر هر کدام از این عناصر را در متن وصیت¬نامه¬ها جستجو کردیم. پس از بررسی تک¬تک معیارها، دریافتیم عنصر عاطفه گسترده-ترین مفهوم شاعرانه در بطن وصیّت است، سپس در چهار عنصر بیان، تشبیه، شاخص¬ترین تصویریست که در لابه¬لای وصایای شهدا یافت می¬شود و نقط? اوج تمامی عناصر شاعرانه سال 1365 می¬باشد.