بررسی اثرات پرتو گاما بر روی ساختار پلی (وینیل بوتیرال)

تابش گاما از جمله تابش¬های مربوط به هسته¬های رادیواکتیو است که در قسمت پر انرژی طیف الکترومغناطیسی قرار دارد و در فضا به میزان قابل توجهی وجود دارد. به خاطر استفاده از پلیمرها در سازه¬های فضایی، این مواد به صورت مداوم در معرض تشعشعات حاصل از تابش¬های کیهانی قرار می¬گیرند. مواد پلیمری تا زمانی که تخریب نشوند، می¬توانند کارایی لازم را داشته¬باشند. تخریب تابشی یکی از انواع تخریب¬ها است که به پلیمرها آسیب¬های جدی می رساند و کارایی آن¬ها را مختل می کند. پلی¬(وینیل بوتیرال) به خاطر مقاومت نوری و چسبندگی بالا، از پلیمرهای پرکاربرد در صنایع چاپ و شیشه¬های ایمنی و سلول¬های خورشیدی است و به ویژه در صنایع هوافضا و فضانوردی استفاده می¬شود. در این تحقیق با سنتز پلی¬(وینیل بوتیرال) از پلی(وینیل الکل) و بوتیر آلدئید، از آن فیلم تهیه شد و سپس فیلم حاصل به تعداد شش نوار برش داده شد و این نوارها با دزهای متفاوت تا 250 کیلوگری مورد پرتودهی قرار گرفتند. برای ارزیابی خواص مکانیکی نمونه¬ها، آزمون کشش انجام شد. از آزمون کشش بهبود مقاومت مکانیکی تا دز 70 کیلوگری و سپس کاهش مقاومت مکانیکی تا دز 250 کیلو گری مشاهده گردید. برای بررسی تغییرات ساختاری، طیف مادن قرمز گرفته¬شد که نتایج حاصل از آن بیانگر حذف گروه بوتیرآلدئید و حذف گروه هیدروکسیل و ایجاد پیوندهای دوگانه می¬باشد. همچنین طیف 1h-nmr گرفته¬شد که نتایج بیانگر حذف گروه هیدروکسیل و حذف گروه استری و ایجاد پیوندهای دوگانه می باشد. طیف uv-vis نیز ایجاد پیوندهای دوگانه و افزایش تعداد آنها را نشان داد. همینطور تصاویر afm کاهش ناهمواری¬ها، با افزایش دز را نشان داد که علت آن رادیکالهای فعالی است که در اثر تابش تولید می شوند و در داخل دره¬ها دوباره واکنش داده و این نقاط را پر می کنند.