تاثیر نیتریک اکساید و هیدروژن پراکساید برون زا بر سیستم های آنتی اکسیدان ریشه باقلا

نیتریک اکساید رادیکال آزاد قابل انتشاری است که نقش پیام رسانی را در گیاهان ایفا و در سطوح بالا به عنوان اکسیدان عمل می کند. هیدروژن پراکساید با دخالت در نقاط کلیدی چرخه ی سلولی، باعث تنظیم رشد و نمو گیاه شده و در سازش گیاهان به تغییرات محیطی از طریق دخالت در بروز ژن ها و فعال سازی پروتئین ها نقش دارد. در این پژوهش تغییرات سیستم های آنتی اکسیدان ریشه ی باقلا از نوع رقم شاخ بزی تحت تیمار2 سطح 50 و 500 میکرومولار سدیم نیتروپروساید و هیدروژن پراکساید مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار جهت سنجش ترکیباتی مثل محتوای هیدروژن پراکساید، پراکسیداسیون چربی ها، محتوای ترکیبات فنلی کل، محتوای پروتئین های محلول کل، اسیدهای آمینه آزاد، پرولین، قندهای محلول کل، فعالیت آنزیم-های پراکسیداز، کاتالاز و پلی فنول اکسیداز انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار نیتریک اکساید محتوای هیدروژن پراکساید، پراکسیداسیون چربی ها، ترکیبات فنولی و فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز را کاهش، در مقابل محتوای پروتئین ها و فلاوونوئیدها را افزایش داد. سطح بالای نیتریک اکساید منجر به افزایش اسیدهای آمینه آزاد، پرولین و فعالیت پراکسیداز و کاهش محتوای قندها و فعالیت کاتالاز شد. سطح پایین نیتریک اکساید فعالیت کاتالاز را افزایش داد و روی محتوای پرولین، قندها، اسید های آمینه و آنزیم پراکسیداز بی تاثیر بود. همچنین تحت تیمار هیدروژن پراکساید محتوای قندها، شاخص پراکسیداسیون چربی ها، ترکیبات فنولی و فعالیت پلی فنول اکسیداز کاهش، اما پرولین و فعالیت پراکسیداز افزایش پیدا کرد. سطح بالای هیدروژن پراکساید، فعالیت کاتالاز و محتوای هیدروژن-پراکساید را کاهش ولی فلاوونوئیدها، پروتئین های محلول کل و اسید های آمینه را افزایش داد. در مقابل سطح پایین آن منجر به افزایش فعالیت کاتالاز و کاهش فلاوونوئیدها شد و روی محتوای پروتئین، اسید های آمینه و هیدروژن-پراکساید تاثیری نداشت.