ارزیابی طرح مسکن مهر بر اساس معیارهای سکونتگاه های پایدار (نمونه موردی: شهرک ابریشم استان البرز)

تبدیل شدن مسکن مهر به مجتمع های مسکونی خوابگاهی با مکانیابی غیرکارشناسانه و فاصله بسیار زیاد از مراکز شهری و محل اشتغال و همچنین تاخیر ساخت تسهیلات و زیرساختها نسبت به ساخت مسکن برای ساکنان آن از جمله عواملی است که پروژه های مسکن مهر را تنها با هدف خرید خانه مدنظر قرار داده و به جنبه های کیفیت محیط توجه چندانی نشده است. از طریق ارزیابی پروژه های مسکن مهر بوسیله معیارهای سکونتگاه های پایدار می توان علاوه بر سنجش میزان فاصله پروژه ها از معیار ها، در رفع مشکلات آنها موثر بوده و با ارتقا معیارها در طرح مسکن مهر علاوه بر جنبه های مادی جنبه های محیطی را نیز برای ایجاد شرایط مطلوب سکونت مورد توجه قرا داد. در این پژوهش تاثیرات درونی و خارجی معیارهای پایداری که در سه بعد اقتصادی – عملکردی، اجتماعی و زیست محیطی تعریف شده اند با رویکردی سیستمی در شهرک ابریشم استان البرز مورد ارزیابی قرار گرفته است و تلاش شده است راه حل های مناسب برای ایجاد وضعیت مطلوب طرح های مسکن مهر ارائه شود.