مجتمع مسکونی با رویکرد اجتماع پایدار

انسان از نخستین روزهای خلقتش به دنبال سرپناه و محلی امن و آرامش بخش بوده است تا بتواند در آن سکنی گزیند مسکن که یکی از مهمترین نیازهای انسان است به دلیل بر شب و روزافزون جمعیت شهری در کشور ما نیاز به آن شدیدا افزایش یافته است و به همین دلیل لزوم احداث مجتمع های مسکونی به علت آسان نمودن خدمات دهی شهری وجود دارد. افزایش ساخت مسکن باعث گردیده که به ابعاد کمی و کالبدی آن توجه زیاد می شود به ابعاد و غیرکالبدی آن، کمتر توجه شده و یا به کلی به فراموشی سپرده شود.به طوری که در بسیاری از موارد، در مجتمع های مسکونی بدون توجه به عوامل اجتماعی و فرهنگی و زیست محیطی طراحی و به گونه ای ناسازگار با طبیعت و ساکنین مجتمع ساخته می شوند که این موضوع نه تنها مشکلاتی برای ساکنین به وجود می آورد، بلکه آسیب فراوانی به محیط زیست وارد می کند.خوشبختانه امروزه با مطرح شدن مباحث مربوط به توسعه پایدار می توان با پژوهش در این زمینه و ارائه راه کارهایی مناسب، امیدوار به حل این مشکلات در مجتمع های مسکونی بود.یکی از مضوعات بسیار مهم در بحث مربوط به مجتمع های مسکونی پاسخ دادن به این سوال مهم است که چگونه می توان در این گونه پروژه ها (طراحی و ساخت مجتمع های مسکونی) مباحث مربوط به یک اجتماع پایدار را به طور مناسب به کار گرفت و از مزیت آنها بهره برد؟بنابراین انجام دادن پروژه های پژوهشی و شناخت مباحث مربوط به اجتماع پایدار، همچنین وارد کردن آنها بر فرآیند طراحی معماری مسکن و ساختمان ها جهت تامین مسکن مناسب برای قشرهای مختلف اجتماع، از اهداف اصلی این پایان نامه می باشد. یکی از اهداف اصلی این رساله دست یافتن به روش ها و نظریه های طراحی محیط های مسکونی است که توانایی برآوردن نیازهای ساکنین را دارد و می تواند باعث افزایش کیفیت زندگی آنها و ارتقای روابط و تعاملات اجتماعی بین همسایگان گردد.