بررسی اثر داروهای شیمی درمانی متعاقب عمل سرطان پستان بر روی سیستم بینایی بوسیله تکنیک پتانسیل برانگیخته از بینایی (vep) در بیماران مراجعه کننده به کلینیک قدس طی سالهای 90-89

هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثر داروهای شیمی درمانی متعاقب عمل سرطان پستان بر روی سیستم بینایی بوسیله تکنیک پتانسیل برانگیخته از بینایی (vep) در بیماران مراجعه کننده به کلینیک قدس طی سالهای 90-89 انجام شده است. روش مطالعه: در این مطالعه مقطعی، 50 خانم بدون وجود سابقه اختلال بینایی و تشنج وارد مطالعه شدند که شامل 25 نفر در فاز بعد از شیمی درمانی پس از جراحی سرطان پستان بودند و 25 نفر بیماری نداشتند و بعنوان گروه شاهد بودند. بیماران در گرفتن داروی دوکسوروبیسین مشترک بودند. طول مدت شیمی درمانی بین 6 تا 8 ماه و سه هفته پیاپی بوده است. دو گروه تحت vep قرار گرفتند و نتایج به دست آمده در دو گروه مقایسه شدند. یافته ها: میانگین amplitude در گروه مورد 64/3 و در گروه شاهد 8/6 میکروولت بود که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). میانگین latency در گروه مورد 48/85 و در گروه شاهد 68/86 میلی سکند بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p=0.563). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که کاهش ولتاژ مهمترین تغییر ثبت شده در vep در مبتلایان به سرطان پستان در فاز بعد از شیمی درمانی adjuvant می باشد و فاز تأخیری چندان تغییر نمی یابد.