ارایه یک مدل جدید در شناسایی، رتبه بندی و ارزیابی عوامل موثر بر ریسک پروژه های بزرگ با استفاده از تکنیک های دیمتل، تحلیل شبکه ای فازی، تاپسیس فازی (مطالعه موردی: پروژه ساخت خط چهار متروی تهران)

امروزه سازمان ها برای کسب موفقیت بیشتر، سبقت از رقبا، افزایش سود و کاهش ضرر و خطرات احتمالی، نیازمند مدیریت ریسک پروژه می باشند.در این تحقیق یک مدل تلفیقی از تکنیک دیمتل، تحلیل شبکه ای فازی و تاپسیس فازی جهت شناسایی، رتبه بندی و ارزیابی ریسک ها در پروژه های بزرگ ارائه گردیده است. این مدل جهت اثبات کارایی و عملکرد در پروژه ساخت خط چهار متروی تهران پیاده سازی شده است. در ابتدای امر تمامی ریسک ها در این پروژه شناسایی شده و از بین آنها مهمترین ریسک ها شناسایی شده اند. برای تعیین وزن معیارها از تکنیک تحلیل شبکه ای فازی استفاده شده است. سپس برای ارزیابی معیارها از تکنیک تاپسیس استفاده شده است.ابزار و روش های گرد آوری داده ها در این تحقیق، از نوع پرسشنامه و مصاحبه می باشد و در هر مرحله با توجه به ساختار مدل و موارد مورد نیاز، پرسشنامه ای تدوین شده است.این مدل علاوه بر اینکه می تواند به طور کاربردی برای شناسایی، رتبه بندی و ارزیابی ریسک پروژه های بزرگ به کار گرفته شود، در صورت تهیه این مدل به صورت نرم افزار می توان از پیچیدگی های روش اجتناب نموده و آن را به سهولت در پروژه های بزرگ اجرا نمود.