برآورد تلفات غیرفنی در نواحی شبکه توزیع واقعی به کمک تخصیص بار و تخمین حالت دینامیک

تلفات غیرفنی به صورت تفاضل تلفات کل شبکه و تلفات فنی تعریف می¬شود. سرقت الکتریکی و خرابی تجهیزات اندازه گیری به عنوان اصلی¬ترین عوامل تلفات غیرفنی شناخته می شوند. رتبه بندی مناطق بر اساس تلفات فنی و غیرفنی، شرکت های توزیع را قادر می سازد با کمترین بودجه به بیشترین بازده در حذف و کاهش تلفات دست یابند. نواحی با بیشترین تلفات در اولویت برنامه ریزی های شرکت های توزیع قرار می گیرند. تخمین دقیق بار در ترانسفورماتورهای توزیع به عنوان اولین اقدام در رتبه بندی نواحی شبکه توزیع سنتی بر اساس تلفات شناخته می شود. در مطالعه اول نشان داده شده است که برای دستیابی به توان های لحظه ای ترانسفورماتورها، نیازی به نصب تجهیزات هوشمند در تمام ترانسفورماتورها نیست. با نصب حداقل تجهیز اندازه گیری و بهره گیری از اطلاعات دیگر شبکه توزیع به عنوان قیود مسئله، با دقت قابل قبولی توان لحظه ای ترانسفورماتورهای توزیع فاقد تجهیز اندازه گیری پیش بینی شده است. در شبکه 25 باسه، تنها با نصب تجهیز اندازه گیری در 9 باس به میانگین خطای کمتر از یک درصد در پیش بینی بار ترانسفورماتورها دست یافتیم. مطالعه دوم در شبکه واقعی تربت حیدریه صورت پذیرفته است. در شبکه موردنظر، تجهیز اندازه گیری ابتدای فیدر تنها مشاهدات شبکه است. مدلی برای تخصیص بار لحظه ای خروجی فیدر مذکور به هرکدام از ترانسفورماتورهای پایین دستی ارائه شده است. اطلاعات صورتحساب مشترکان متصل به هر ترانسفورماتور و استخراج الگوی نمونه روزانه مصرف الکتریکی کاربران مسکونی و تجاری در مدل پیشنهادی به کار رفته است. بار لحظه ای تخصیص یافته عاری از خطا نیست. تخمین حالت به عنوان روشی در جهت کاهش خطای پیش بینی بار مورد استفاده قرار گرفته است. در ادامه توان¬های لحظه ای به عنوان اندازه گیری مجازی با اغتشاش معلوم در مدل تخمین حالت دینامیک به کاررفته است. فیلتر کالمن به عنوان تخمین حالت دینامیک برگزیده شده و تابع پیش بینی و مشاهدات در شبکه توزیع معرفی شده است. تفکیک دقیق تلفات فنی و غیرفنی تنها با محاسبه دقیق تلفات فنی امکان پذیر است. محاسبه تلفات فنی در شبکه سنتی مشکل است از این رو فرض شده است تلفات فنی در نواحی شبکه توزیع رابطه مستقیمی با مجموع صورتحساب مشترکان هر ناحیه دارد. درنهایت مناطق بر اساس بیشترین درصد تلفات غیرفنی رتبه بندی شده است. بازبینی و صرف هزینه در نواحی پرخطر، بیشترین بازده بازگشت سرمایه ازدست رفته ناشی از تلفات غیرفنی را خواهد داشت.