مبانی و حدود مسولیت کارگزار حمل در مقررات فیاتا، حقوق ایران و حقوق انگلستان

یکی از شاخه های اصلی تجارت بین الملل، حمل و نقل می باشد. در این عرصه اشخاص گوناگونی فعالیت می کنند و بالطبع خدمات گوناگونی نیز ارائه می نمایند. یکی از این نهادها که در این عرصه فعالیت می کند «فریت فورواردر» یا کارگزار حمل است. عرصه ی فعالیت کارگزار حمل بیشتر در حمل و نقل تجاری بین المللی و به ویژه حمل و نقل مرکب یا چندگانه است. در اهمیت این نهاد ذکر این نکته کفایت می کند که در فرآیند حمل، به ویژه حمل و نقل کالا در عرصه ی بین المللی استفاده از خدمات این نهاد ضروری است. با وجود نقش مهمی که این نهاد در صنعت حمل و نقل دارد متأسفانه ابهاماتی درباره ی ماهیت آن و چگونگی تعهدات و مسولیت های آن وجود دارد؛ به گونه ای که این نهاد، مشابه با متصدی حمل و نقل قلمداد، و مسولیتی مشابه با کریر (متصدی حمل و نقل) برای آن مطرح شده است. این امر را می توان ناشی از فقدان کنوانسیونی بین المللی، ضعف قانونگذاری و سکوت قوانین مرتبط با حمل و نقل قلمداد نمود. در این پژوهش سعی می گردد تا به تفصیل جایگاه کارگزار حمل، مبنا و حدود مسولیت وی در چارچوب مقررات فیاتا و سایر سازمان های بین المللی مرتبط، ایران، انگلستان و کشورهای مختلف مورد بررسی قرار گیرد. در نهایت امر به وضوح می توان تشتت نظرات را حتی در باب مفهوم این نهاد در حوزه های از پیش گفته، ملاحظه نمود. در هر حال بررسی امر در این حوزه ها می تواند به روشن شدن تحولات صورت گرفته، و نتیجه ای متناسب، در باب کارگزار حمل منجر شود. در این راستا بخش نخست پژوهش حاضر با عنوان «نقش کارگزاران حمل در صنعت حمل و نقل»، مشتمل بر مباحثی در باب آشنایی کلی با نهاد کارگزاری حمل و خدمات ارائه شده از جانب کارگزاران حمل می باشد. بخش دوم نیز با عنوان «مبانی و حدود مسولیت کارگزاران حمل» متشکل از دو فصل با عناوین: مبنای مسولیت کارگزاران حمل؛ و حدود مسولیت کارگزاران حمل می باشد.