بررسی رابطه بین ارزش شرکت ومانده نگهداشت وجه نقد در طی چرخه عمر شرکت

هرگونه تصمیمات سرمایه گذاری بر عملکرد و ارزش شرکت تاثیر می گذارد و بهینه کردن فعالیت های مالی مستلزم نگهداری سطح معینی از وجه نقد است شرکت ها در راستای اهداف خاص مقدار کافی از وجه نقد را در ترازنامه شان نگهداری می کنند. از آنجاییکه اندازه شرکت، منابع مالی، سود تقسیمی، بازده سرمایه گذاری و سایر منابع و مصارف یک شرکت نسبت به سایر مراحل چرخه عمر آن متفاوت است و ارزش شرکت و نگهداشت وجه نقد نیز با موارد فوق در ارتباط است در مراحل مختلف چرخه عمر با توجه به نیازهای سازمان و ویژگی های آن در نتیجه نیاز به نگهداشت وجه نقد در هر یک از این مراحل ممکن است متفاوت باشد که این تغییر در تمایل به نگهداری وجه نقد می تواند تحت تاثیر چشم اندازها و چرخه عمر شرکت باشد و با توجه به نقش حیاتی وجه نقد در دستیابی به اهداف سازمان و استراتژی های شرکت، اهمیت بررسی این موضوع دو چندان می شود. در این تحقیق تعداد 89 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 الی 1391 بعنوان نمونه انتخاب و ابتدا بر اساس مرحله ای از چرخه عمری که در آن فعالیت می نمایند با استفاده از روش ویکتوریا دیکینسون که منطبق با الگوی جریان های وجه نقد می باشد دسته-بندی کردیم، سپس برای اندازه گیری ارزش شرکت از مدل مککنول و سوروانس، مارچ و همکارانش با کمی تغییر در متغیر های کنترلی آن، که به عنوان تعیین کننده های مهم شاخص q tobin در نظر گرفتند استفاده نمودیم مضافا" برای آزمون وجود رابطه بین متغیرها و همچنین معنادار بودن مدل ارائه شده برای توضیح متغیر وابسته، از تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده شده است. با توجه به نتایج حاصل شده، از آنجایی که احتمال آماره t برای ضریب متغیر نگهداشت وجه نقد (cash) در هر سه مرحله از چرخه ی عمر کوچکتر از 05/0 می باشد، در نتیجه وجود رابطه معنی داری میان نگهداشت وجه نقد و ارزش شرکت ها در سطح اطمینان 95درصد مورد تأیید قرار می گیرد.