مقایسه روش های مقاوم سازی پی های بناهای تاریخی

تقویت و مقاوم سازی بناها و همچنین کنترل نشست چالشی بسیار مهم است که مهندسین ساختمان با آن درگیرند. بخصوص در مورد بناهای تاریخی این مسئله بیشتر حائز اهمیت می باشد. به طورمعمول در مورد بناهای تاریخی هرگونه دستکاری در سازه و فونداسیون آنها به لحاظ اهمیت بنا یا غیرممکن بوده و یا با وسواس های بسیار همراه می باشد. ازاین رو تقویت فونداسیون و خاک آن از اطراف فونداسیون، به نحوی که هیچ تغییر و دستکاری در اصل فونداسیون انجام نگیرد خود مسئله حائز اهمیت است. در این پایان نامه به مطالعه موردی بنای تاریخی تکیه امیرچخماق یزد پرداخته شده و روش های مقاوم سازی با توجه به شرایط خاص بنا برای آن بررسی می شود. بنای امیرچخماق یکی از مهم ترین ابنیه تاریخی شهر یزد می باشد که اخیراً متحمل آسیب هایی شده است. علت اصلی خرابی ها و ترک های ایجادشده در این بنا وقوع نشست های نسبی می باشد. در این مطالعه با توجه به شرایط خاص این بنا بهترین روش مقاوم سازی برای آن بررسی و انتخاب گردیده، سپس با مدل سازی سه بعدی به بررسی وضعیت نشست های فونداسیون این بنای تاریخی پرداخته و درنهایت با مدل سازی ریزشمع به عنوان بهترین راهکار انتخاب شده برای مقاوم سازی این بنا تأثیر آن در کاهش میزان نشست های کلی و نشست های نسبی بررسی شده است. مدل سازی ریزشمع ها در زیر عمارت امیرچخماق باعث شد تا میزان نشست های نسبی که علت اصلی خرابی ها و ترک های ایجادشده در این بنا می باشد از حدود 1/1 درصد به مقدار 4/0 درصد کاهش یابد. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز برای مقاوم سازی این بنای تاریخی نیاز به 342 عدد ریزشمع با طول 15 متر می باشد. هزینه اجرایی این پروژه باقیمت پایه 165 هزار تومان برای هر متر طول ریزشمع حدوداً 900 میلیون تومان برآورد می شود.