جداسازی آب از پساب های پالایشگاهی به روش تقطیر غشایی

در این تحقیق امکان استفاده از فرآیند تقطیر غشایی بمنظور تصفیه آب از املاح معدنی و حذف ترکیبات آلی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های آب و نمک با غلظت های محتلف و یک نمونه پساب تهیه شده از یک واحد گازی برای انجام آزمایشات مورد استفاده قرار گرفتند. فاکتورهای مختلفی که بر بازدهی فرآیند تقطیر غشایی خلا و کیفیت محصول بدست آمده تاثیر دارند با استفاده از دو غشای پلی پروپیلن و پلی تترا فلوئورواتیلن بررسی گردید. برای انجام آزمایشات از روش طراحی آزمایش تاگوچی استفاده شد. در مورد نمک زدایی از آْب، میزان شار و هدایت الکتریکی جریان عبور کرده از غشا بعنوان پاسخ سیستم مورد بررسی قرار گرفتند. بمنظور اندازه گیری هدایت الکتریکی از دستگاه هدایت سنج استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده شار محصول با افزایش دمای خوراک، میزان خلا، شدت جریان و کاهش غلظت نمک افزایش یافت. در مورد غشای پلی تترافلوئورواتیلن هدایت الکتریکی محصول بدست آمده مستقل از عوامل مورد بررسی می باشد اما در مورد غشای پلی پروپیلن با افزایش میزان خلا و شدت جریان خوراک، هدایت الکتریکی محصول افزایش می یابد. در بهترین شرایط عملیاتی شامل غلظت 100 g/l ، دما 55 c ، شدت جریان 30 ml/s و فشار خلا 10 mbar بازدهی سیستم از نظر شدت جریان محصول برای غشای پلی پروپیلن 12/90 kg/m2h و برای غشای پلی تترافلوئورواتیلن 17/9 kg/m2h برست آمد. در آزمایشات انجام شده با نمونه پساب تهیه شده، در کنار شار و هدایت الکتریکی، میزان کل کربن آلی محصول نیز مورد بررسی قرار گرفت. در مقایسه با آزمایشات نمک زدایی، تاثیر مشابهی از عوامل مختلف بر روی شار محصول بدست آمده از تصفیه پساب مشاهده شد. هدایت الکتریکی آب بدست آمده در این قسمت از هدایت الکتریکی محصول آزمایشات نمک زدایی بیشتر می باشد و هدایت الکتریکی محصول با افزایش میزان خلا و افزلیش دما، افزایش می یابد. همچنین افزایش شدت جریان در کنار افزایش میزان خلا و افزایش دما موجب افزایش میزان کل کربن الی در محصول بدست آمده شد. در این بخش بهترین محصول با هدایت الکتریکی 29/1 us/cm و کل کربن آلی 10/5 mg/l با استفاد ه از غشای پلی پروپیلن حاصل گردید.