مشکلات حمل و نقل و ترافیک در بافت فرسوده شهری با مطالعه موردی بافت فرسوده محله عامری شهر اهواز

تحلیل و بررسی بافت قدیم از مباحث مهم و حساس برنامه ریزی حمل و نقل شهری است و یکی از مسائلی که در این بافت امروزه بیشتر مطرح است ؛ مسأله حمل و نقل شهری است . در واقع برنامه ریزی حمل و نقل شهری به عنوان موثرترین ابزار هدایت توسعه شهر و شکل دهی به محیط و ارتقای کیفیت زندگی شهری مطرح است . ضعف دسترسی و ساختار نامناسب شبکه حمل و نقل شهری ، همچنین موقعیت فضایی کاربریها و تراکم ساختمانی بیش از حد در بافت قدیم شهر ، نارسایی در سامانه حمل و نقل عمومی ، نامنسجم بودن تردد عابران پیاده و وسایل نقلیه و وجود گره های زیاد ترافیکی همگی در افزایش ترافیک بافت قدیم شهر موثر می باشند . برای بهبود و ساماندهی سیستم های حمل و نقل شهری در بافت مرکزی شهر ، راهی جز حفظ تعادل و توازن بین سه عنصر جمعیت ، خدمات و حمل و نقل از طریق تلفیق برنامه ریزی حمل و نقل با برنامه ریزی کاربری زمین و هماهنگی آنها با تغییرات تراکم وجود ندارد . بنابراین می توان با بهبود مدیریت حمل و نقل شهری ، افزایش کارایی سیستم اتوبوسرانی ، اخذ هزینه های واقعی حمل و نقل از وسائط نقلیه شخصی و بهبود شبکه های پیاده و دوچرخه در شهرها به حمل و نقل پایدار در چارچوب شهر فشرده دست یافت . هدف این تحقیق بررسی موردی مشکلات نظام و جابجایی در بافت فرسوده محله عامری شهر اهواز است . نتایج حاصل از این تحقیق بررسی و ارزیابی نظام جابه جایی در بافت فرسوده و معرفی مشکلات و اولویت بندی آن ها خواهد بود .