بررسی رفتار روسازی های بتنی به روش اجزا محدود

روسازی بتنی می¬تواند برای ساخت راه¬ها ، فرودگاه¬ها ، خیابان¬های درون شهری ، توقفگاه¬های روباز ، محوطه¬های صنعتی و انواع دیگر کفسازی¬ها به کار رود. چنانچه روسازی¬های بتنی با مصالح با دوام و پایدار طراحی و ساخته شوند می¬توانند دهه¬های زیادی را بدون هیچ تعمیری و یا با تعمیر اندک مورد استفاده قرار گیرند. بتن حتی در صورت دارا بودن هزینه¬های ابتدایی بالاتری نسبت به آسفالت به دلیل عمر بیشتر و هزینه¬های تعمیر و نگهداری کمتر در کل می¬تواند دارای هزینه چرخه عمر کمتری باشد. روسازی¬های بتنی ، دارای سختی خمشی نسبتا بالایی بوده و بارهای خارجی را با حداقل تغییر شکل روسازی در سطح نسبتًا وسیعی به خاک بستر منتقل می¬کنند . از طرف دیگر روسازی¬های بتنی در جاده¬های با حجم ترافیک بالا و سنگین ، تونل¬ها ، پل¬ها و یا در بارگذاری¬های سریع و مقطعی ، مانند فرودگاه¬ها ، پارکینگ¬ها ، گاراژها ، کف کارخانجات و … استفاده می¬شود . در این تحقیق سعی شده به بررسی رفتار روسازی¬های بتنی با استفاده از روش اجزا محدود پرداخته شود و مقادیر تنش و نیروهای بحرانی در دال بتنی در نقاط مختلف و روند توسعه و گسترش تنش¬ها در دال را مورد بررسی قرار داده و همچنین عملکرد میلگرد¬های داول و نقش آنها در روسازی بتنی را مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش مقاومت فشاری بتن ، تغییرمکان ماکزیمم خاک بستر و دال بتنی کاهش می¬یابد و نیز با افزایش سختی و مدول الاستیسیته خاک بستر تغییر مکان خاک بستر و دال بتنی کاهش می¬یابد. همچنین نحوه عملکرد این خاک¬ها بعد از تثبیت با سیمان و¬ آهک که به افزایش مدول الاستیسیته و سختی خاک بستر می¬انجامد مورد بررسی قرار گرفت.