آسیب شناسی برنامه درسی مدارس استثنایی ویژه نابینایان مقطع ابتدایی شهر تهران

هدف این پژوهش، شناسایی آسیبها و مشکلات برنامه درسی ویژه دانش آموزان نابینای مقطع ابتدایی شهر تهران می باشد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی _ کاربردی است و در آن، روش کیفی مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه پژوهش شامل معلمان مدارس نابینایان شهر تهران و کتاب های درسی دوره ابتدایی ویژه نابینایان در سال تحصیلی 94-93 می باشد. نمونه نیز، معلمان دوره ابتدایی مدارس نابینایان شهر تهران و همچنین کتاب های درسی مورد استفاده آنان هستند،کسانی که اطلاعات کافی در مورد موضوع پژوهش در اختیار محقق قرار داده اند. روش نمونه گیری نیز از نوع هدفمند است و ابزار مورد استفاده در این پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو مرحله کد گذاری باز و کد گذاری محوری استراوس و کوربین استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که آسیب های مربوط به محتوا شامل عدم مناسب سازی اشکال و تصاویر و عدم برگرداندن مناسب به خط بریل و آسیب های مربوط به تدریس معلمان شامل تربیت معلم و آماده سازی نیروی انسانی، عدم ارائه آموزش های ضمن خدمت مناسب، فرسودگی شغلی و دارا نبودن معلمان از دانش و تخصص لازم می باشد. همچنین نتایج نشان دادکه بیشترین تاکید معلمان بر عدم مناسب سازی اشکال و تصاویر بود و از جمله راهکارهایی که ارائه شد شامل توجه هر چه بیشتر به ویژگی های نابینایان در طراحی و تدوین کتب درسی ، بهبود برنامه های درسی مراکز تربیت معلم و استفاده از دیدگاهها و پیشنهادهای معلمان با تجربه در تدوین کتابها می باشد.