بررسی رابطه قابلیت نقدشوندگی سهام و سطح نگهداشت وجه نقد شرکت ها ی پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

در حال حاضر تصمیم گیری برای تعیین میزان ذخایر نقدی در شرکتها تبدیل به یکی از موضوعات قابل توجه در ادبیات تامین مالی شده است. بنابراین شرکتها همواره به دنبال نگهداری سطحی از وجه نقد هستند که موجب افزایش نقدشوندگی بازار سهام و نیز ارزش شرکت شود. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین نقدشوندگی سهام با سطح نگهداشت وجه نقد شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش برای اندازه گیری نقدشوندگی از دو متغیر عدم نقدشوندگی آمیهود و نرخ گردش سهام و برای تعیین سطح وجه نقد نگهداری شده توسط شرکتها از نسبت وجوه نقدی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه شرکتهای پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران می باشند که پس از غربالگری تعداد 164 شرکت به عنوان حجم نمونه مورد بررسی در قالب 6 گروه صنعت طی دوره زمانی 1385 تا 1392 تعیین گردیدند. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون پانل دیتا استفاده شده است.