بررسی حساسیت کرم میوه خوار بادمجان leucinodes orbonalis (lep: pyralidae) به حشره کش های مختلف

پروانه میوه و شاخه خوار leucinodes orbonalis از جدی‏ترین آفات بادمجان در آسیاست که از سال 1383 در مزارع بادمجان استان مازندران گزارش شده و امروزه خسارت شدیدی وارد می‏کند. تاکنون در ایران بررسی مزرعه ‏ای و جامعی در مورد حساسیت این گونه به حشره‏کش‏های مختلف صورت نگرفته است. در این بررسی حساسیت این گونه به حشره‏کش‏های ابامکتین، تیودیکارب، فیپرونیل، دایفلوبنزوران، لوفنوران، ایمیداکلوپرید، مالاتیون، هگزافلوموران و باکتری bt در شرایط مزرعه ای آزمایش شد. در طی فصل زراعی سه بار سمپاشی با دز های توصیه شده با فاصله 12 روز انجام شد. در دو مزرعه متفاوت دو سری تیمار مختلف انجام شد. در مزرعه اول حشره کش های آبامکتین، تیودیکارب، دایفلوبنزوران، فیپرونیل، مالاتیون، لوفنوران و هگزافلوموران آزمایش شدند. در مزرعه دوم حشره کش های ایمیداکلوپرید ( به دو صورت محلول پاشی و ریختن پای درخت)، مالاتیون و bt استفاده شدند. برای بررسی کارایی حشره کش‏ها در طی فصل زراعی از دو شاخص میوه‏های آلوده و شاخه‏های آلوده و در پایان فصل زراعی وزن میوه اندازه‏گیری شد. میزان کارایی آلودگی شاخه نسبت به شاهد در تیمارهای آبامکتین، فیپرونیل و تیودیکارب بترتیب 4/8، 43 و 85 درصد بود. این میزان در دیگر تیمارهای مالاتیون، دایفلوبنزوران، لوفنوران و هگزافلوموران کمتر از شاهد بود. کارایی در شاخص آلودگی میوه در سه حشره‏کش تیودیکارب، فیپرونیل و لوفنوران بترتیب با 57، 57 و 36 درصد نسبت به شاهد بیشترین بودند. این میزان در مالاتیون، آبامکتین و دایفلوبنزوران بترتیب 32، 24 و 7 درصد بود. میزان کاهش آلودگی میوه در هگزافلوموران کمتر از شاهد بود. میانگین وزن میوه در شاهد 8/253 گرم بود. در بین تیمار حشره‏کش‏ها مقدار وزن در مالاتیون، هگزافلوموران و تیودیکارب با مقادیر بترتیب 6/308، 4/313 و 7/1139 گرم بیشتر از شاهد بود. در آزمایش دوم میزان شاخه‏های آلوده نسبت به شاهد در ایمیداکلوپرید بصورت محلول پاشی با 68 درصد بیشترین بود. این میزان برای حشره‏کش های مالاتیون، باکتری bt و ایمیداکلوپرید در پای بوته به ترتیب 38، 20 و 47 درصد بود. درصد کاهش میوه های خسارت دیده در ایمیداکلوپرید بصورت محلول پاشی با 58 درصد بیش از دیگر حشره کش ها بود. میزان کارایی در این شاخص در مالاتیون، ایمیداکلوپرید در پای بوته و باکتری bt بترتیب 35، 29 و 17 درصد بود. میانگین مجموع وزن میوه کمترین مقدار با 1/167 گرم مربوط به شاهد و بیشترین مقدار با 8/508 گرم مربوط به ایمیداکلوپرید بصورت محلول پاشی بود. نتایج کلی نشان داد که سه حشره‏کش تیودیکارب، فیپرونیل و ایمیداکلوپرید گزینه‏های مناسبی برای کنترل این گونه هستند. در بین ترکیبات تنظیم کننده رشد حشرات، حشره‏کش کم خطر لوفنوران نیز می‏تواند به عنوان یکی از گزینه های مناسب مطرح باشد