همسانی ها و ناهمسانی های درون مـایه ای در آثار داستانی فرخنده آقایی و ناهید طباطبایی

در خلق داستان، اجزای بسیاری دخالت دارند که عناصر داستان نامیده می شوند. داستان نویس معاصر می کوشد تا با بهره گیری از این عناصر و درآمیختن دنیای واقعی با تخیّل خود، یک مجموعه ی هماهنگ را به وجود آورد تا تأثیر مورد نظر خود را بر خواننده بگذارد. مهم ترین این عناصر، عنصر درون مایه است که شالوده ی هر اثر داستانی را می سازد. پژوهش حاضر، رمان های دو نویسنده ی تأثیرگذار معاصر، فرخنده آقایی و ناهید طباطبایی را از منظر بهره گیری از عنصر درون مایه، مورد بررسی قرار داده و به مقایسه و تحلیل همسانی ها و ناهمسانی های دورن مایه ای آثار آنان پرداخته است. با توجّه به مطالعات به عمل آمده به نظر می رسد، هر دو نویسنده از چهره های نسبتاً برجسته ی داستان نویسی در دهه های اخیر باشند که با طرح واقعیّت های ملموس جامعه و مضامین کهنه با دیدی بکر و نو، آثاری قابل تأمّل و درخور توجّه آفریده اند.