تأثیر گشتالت درمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مادران دارای کودک کم توان ذهنی

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر گشتالت درمانی گروهی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی مادران دارای کودک کم توان ذهنی بود. روش پژوهش از نوع نیمه‏آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی مادران دارای کودک کم توان ذهنی مراکز تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر اردبیل در 94-1393 تشکیل می دادند که با توجه به محدودیت های موجود در نمونه گیری، ابتدا از میان این مراکز یک مرکز به صورت در دسترس انتخاب شده و سپس 30 مادر به شکل تصادفی از این مرکز انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند