رابطه جهت گیری های انگیزشی با خودکارآمدی خلاق در دانش آموزان پسر سال سوم دبیرستان های شهرستان رومشگان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه جهت گیری های انگیزشی با خودکارآمدی خلاق در دانش آموزان پسر سال سوم دبیرستان های شهرستان رومشگان صورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود که جامعه آماری را کل دانش آموزان پسر دبیرستانی سال سوم شهرستان رومشگان تشکیل دادند. روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای بود به این صورت که ابتدا از بین دبیرستان های شهرستان رومشگان 8 دبیرستان به طور تصادفی انتخاب شدند و سپس فهرستی از اسامی دانش آموزان سال سوم هر دبیرستان تهیه شده و تعداد 200 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس جهت گیری های انگیزشی، مقیاس هدف های پیشرفت و پرسشنامه خودکارآمدی خلاق بودند. در این پژوهش آزمون فرضیه ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شده است. نتایج تحلیل نشان داد که انگیزش درونی، انگیزش بیرونی، هدف تبحرگرا و هدف عملکردگرا با خودکارآمدی خلاق رابطه مثبت داشتند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که انگیزش درونی، انگیزش بیرونی، هدف تبحرگرا و هدف عملکردگرا به روش گام به گام 16/0 از واریانس خودکارآمدی خلاق را پیش بینی می کنند.