بررسی پتروژنز و ژئوشیمی گرانیتوئیدهای جنوب شرقی شاهین دژ

منطقه مورد مطالعه ناحیه ای بوسعت 300 کیلومترمربع و محدود به طولهای جغرافیایی 46 درجه و 38 دقیقه تا 46 درجه تا 52 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی 36 درجه و 31دقیقه تا 36 درجه و 38 دقیقه شمالی بوده که در فاصله 34 کیلومتری جنوب شرق شهرستان شاهین دژ و در استان آذربایجان غربی واقع شده است . بنابر تقسیم بندی های ساختاری ایران این ناحیه جزئی از نوار پرتکاپوی سنندج سیرجان بده که با پلوتونیسم و متامورفیسم پیچیده خود از سایر نقاط ایران قابل تفکیک است . نبود واحدهای چینه ای جوان و بی نظمی چینه ای که متاثر از عملکرد وسیع تکتونیک در ناحیه مذکور است تعیین سن نسبی توده های گرانتیوئیدی پیچاقچی و محمودآباد تنها به سن بعد از کرتاسه و قبل از الیگومیوسن و حتی در مورد توده زیدکندی به سن بعد از کامبرین اکتفا شده است . ترکیب پتروگرافیکی غالب در توده های پیچاقی و محمودآباد گرانودیوریت و تودهء زیدکندی آلکالی فلدسپار گرانیت - سینوگرانیت می باشد که همین نامها در تقسیم بندی براساس ترکیب شیمی و نرماتیو سنگها نیز حاصل می گردد. ارتباطی غیر قابل انکار بین تودهء زیدکندی و سکانس پلیتی دگرگون شده موجود در ناحیه، در صحرا دیده می شود. همچنین در حاشیه توده پیچاقی چند رخنمون از سنگهای با ترکیب ملادیوریت تا کوارتزریوریت قابل مشاهده است . با توجه به ژئوشیمی عناصر اصلی و فرعی، ماگمای سنگهای گرانیتوئیدی توده های پیچاقی و زیدکندی از نوع کالک آلکالن و ماگمای سنگهای بازیک حاشیه توده احتمالا تولئیتی است ، و محل تشکیل این سه گروه سنگی به ترتیب در پوسته بالایی، پوسته زیرین و گوشته بالایی می باشد. با احتساب کلیه بررسیهای صحرایی، میکروسکوپی و شیمیایی بعمل آمده گرانودیوریت های توده های پیچاقی و محمودآباد اختصاصات گرانیتهای تیپ i که تا حدودی متحمل اختلاط ماگمایی شده و در کمانهای قاره ای شکل گرفته اند را نشان داده و گرانیت های تودهء زیدکندی نیز اختصاصات گرانیت تیپ s را که در محیطهای برخورد قاره ای یا فازهای انتهایی کوهزایی شکل گرفته اند را از خود نشان می دهد.