ون پتن در سال های 1994 و 2004 میلادی نظریه برتری روش های تدریس مبتنی بر فرایند پردازش به جای فرایند تولیدی نکات دستوری را نسبت به دیگر روش های تدریس مطرح کرده است و محققان زیادی درطول دو دهه اخیر راستی آزمایی این نظریه را مورد بررسی قرار داده اند. . در تحقیق حاضر نیز سه روش تدریس 1- پردازش زبانی که بر اساس خواندن و درک نکات دستوری می باشد,2- روش معنایی و3- روش سنتی جهت یادگیری زمان حال ساده توسط 46 فراگیر فارسی زبان مورد مقایسه و بررسی قرار می گیرد. سه هدف اصلی در این تحقیق عبارتند از: - بررسی تاثیر روش های فوق بر درک زمان حال ساده - سنجش توانایی فراگیران در تولید نکته دستوری مورد نظر - ارزیابی عملکرد کلی زبان آموزان در موارد درک و تولید جمله های حال ساده نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر نشان می دهند که روش پردازش زبانی در مقایسه با دو روش دیگر تاثیر قابل ملاحظه ای در درک حال ساده توسط زبان آموزان دارد. همچنین ، در مورد تولید این نکته دستوری، زبان آموزانی که از روش سنتی حال ساده را فرا گرفتند عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگراز خود نشان دادند. هر چند به طور کلی با مقایسه نتایج به دست آمده تفاوت معنا داری در عملکرد کلی گروه ها مشاهده نگردید. نتایج این تحقیق می تواند ما را در ارائه یک روش تلفیقی که مبتنی بر روش های فوق الذکر است هدایت کند.