در این پروژه میکروکره های های مخاط چسبنده pvp/paa (پلی وینیل پیرولیدون – پلی اکریلیک اسید) به عنوان حامل داروی ناپروکسن توسط کمپلکس سازی بین پلیمری و از طریق نفوذ حلال تهیه شدند. تشکیل کمپلکس بین پلیمری توسط ft-ir تایید شد و تصاویر مربوط به سطح و درون میکروکره ها از طریق sem و tem بدست آمد. تصاویر بدست آمده نشان دادند که کره-های بدست آمده در ابعاد میکرو بوده و درون آنها از دارو پر می باشد. آزادسازی دارو در بافر 8/6 (اسیدیته روده باریک) و محیط اسیدی با اسیدیته 2 (اسیدیته معده) مورد آزمایش قرار گرفت. برای میکروکره های شامل پلی اکریلیک اسید، پلی وینیل پیرولیدون و دارو، سرعت آزاد سازی داروی ناپروکسن در اسیدیته 2 خیلی کندتر از سرعت آزاد سازی آن در اسیدیته 8/6 بود. در حالی که سرعت آزاد سازی دارو برای میکروکره های شامل پلی وینیل پیرولیدون و ناپروکسن، سرعت آزادسازی برای محیط هایی با اسیدیته 2 و 8/6 فرق چندانی نداشت. این تحقیق نشان داد که از کمپلکس پلی اکریلیک اسید و پلی وینیل پیرولیدون می توان به عنوان سیستم انتقال داروی بسیار مناسب معدوی استفاده کرد. با استفاده از نرم افزار dpd شبیه سازی چگونگی تشکیل میکروکره-های حاوی داروی ناپروکسن انجام شد. همچنین با استفاده از نرم افزار dpd میزان بازدهی در بارگذاری داروها مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که هرچه برهمکنش بین دارو و پلیمر بیشتر باشد میزان بارگذاری دارو نیز بیشتر است.