بسیاری از صنایع در مدت فعالیتشان آلودگی های فنلی را تولید می کنند. اکثر این ترکیبات سمی هستند و به عنوان آلاینده های خطرناک طبقه بندی می گردند. پراکسیداز سویا (sbp) اکسیداسیون و پلیمریزاسیون ترکیبات فنلی را در حضور پراکسید هیدروژن کاتالیز می کند. محصولات پلیمریزه شده می توانند به آسانی رسوب نموده و از محلول فیلتر شوند. در این مطالعه محلول های فنلی شامل فنل،o-cresol، m-cresol،کلروفنلها(2-کلروفنل و 4-کلروفنل) با پراکسیداز سویا تیمار شدند. اثر برخی پارامترها روی جریان برداشت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش در پراکسید هیدروژن تا مقدار بهینه منجر به افزایش برداشت ترکیبات فنلی شد. غلظت های بالای h2o2 از واکنش جلوگیری نمود. به کارگیری غلظت های مختلف آنزیم در مخلوط واکنش ارتباط مثبتی بین غلظت آنزیم و برداشت فنل ها نشان داد. با افزایش غلظت آنزیم تبدیل فنل ها افزایش یافت لیکن حضور آنزیم اضافی در مخلوط واکنش فراتر از مقدار بهینه اثر چشمگیری در بهبود برداشت ترکیبات فنلی نداشت. مطالعه برای تعیین ph بهینه برای فعالیت آنزیم نشان داد که حذف فنل ها در ph خنثی بهبود یافت. به طور کلی با افزایش ph، کارایی برداشت ترکیبات فنلی افزایش یافت. تیمار در حضور sds (سدیم دو دسیل سولفات)، peg (پلی اتیلن گلیکول) و آگار به عنوان افزودنی اثر آنزیم را افزایش داد. مقادیر اندکی از sds توانست میزان برداشت ترکیبات فنلی توسط آنزیم را افزایش دهد. این افزایش تا رسیدن به یک مقدار بهینه ادامه داشت. مقادیر بسیار اندکی از peg توانست کارایی برداشت ترکیبات فنلی توسط آنزیم پراکسیداز را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش دهد. گرچه در این پژوهش تفاوت چشمگیری بین کاربرد peg-6000 و peg-35000 مشاهده نشد. همچنین استفاده از لایه آگار توانست برداشت فنل ها را افرایش دهد لیکن کاربرد محلول های آگار با غلظت های مختلف اثری بر روی حذف ترکیبات فنلی ظاهر نکرد. به علاوه این مطالعه نشان داد که پوسته های خام بذر سویا بر روی حذف ترکیبات فنلی موثر است. به کارگیری پوسته خام بذر سویا که محصول زاید صنایع غذایی است همانند به کارگیری آنزیم خالص موثر می باشد.