نام پژوهشگر: سمیه پاشایی

بررسی مقایسه ای تنوع ژنتیکی گاوهای بومی مازندرانی و گاوهای هلشتاین بااستفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ای ( issr)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده کشاورزی گنبد 1388
  سمیه پاشایی   سعید حسنی

هدف از این پژوهش، ارزیابی تنوع ژنتیکی موجود در گاوهای مازندرانی و مقایسه آن با نژاد هلشتاین با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ای (issr) بود. در مجموع از 175 حیوان، شامل 71 رأس گاو بومی مازندرانی (شامل 4 گله) و 104 رأس گاو هلشتاین نمونه گیری به عمل آمد. استخراج dna به روش استخراج نمکی بهینه یافته صورت گرفت. دو آغازگر ga)9c) و (ag)9c در واکنش pcr مورد استفاده قرار گرفتند و در مجموع تعداد 46 و 45 قطعه به ترتیب در دو نژاد مازندرانی و هلشتاین تولید گردید. بررسی الگوهای باندی نشان داد که تعداد قطعات چندشکل در نژادهای بومی و هلشتاین به ترتیب برابر 36 (6/76%) و 27 (96/65%) بود. بررسی تنوع ژنتیکی در بین گله های مختلف مازندرانی نیز نشان داد که کل تنوع موجود در گله های مختلف مازندرانی (ht)، تنوع موجود در داخل گله ها (hs) و تنوع بین گله ها (dst) به ترتیب 24/0، 21/0 و 03/0 بود. ضریب تمایز جمعیتی این گله ها نیز (gst) 118/0 بود که نشان می دهد سهم تنوع بین گله های مازندرانی از تنوع کل بسیار کم (8/11%) است. بررسی تنوع ژنتیکی و ترسیم درخت فیلوژنتیکی به دو روش استاندارد نئی و روش نااریب نئی نشان داد که گله های مازندرانی در یک گروه و گله هلشتاین در یک گروه کاملا? مجزا قرار دارند. شاخص های تنوع ژنتیکی شامل تعداد آلل مشاهده شده، تعداد آلل موثر، شاخص شانن و تنوع ژنی نئی نیز به ترتیب در نژادهای مازندرانی و هلشتاین 77/1 در برابر 66/1، 45/1 در برابر 40/1، 39/0 در برابر 36/0 و 26/0 در مقابل 24/0 بود. در مجموع نژاد مازندرانی تنوع ژنتیکی نسبتا بیشتری را نسبت به هلشتاین نشان داد. کاهش تنوع ژنتیکی در گاوهای نژاد هلشتاین ممکن است به دلیل انتخاب شدید و تلقیح مصنوعی در این نژاد باشد، در حالی که نژاد بومی کمتر تحت تأثیر انتخاب قرار گرفته است. آگاهی از سطح تنوع ژنتیکی که در نژاد مازندرانی مشاهده گردید، اطلاعات ارزشمندی را برای مدیریت ژنتیکی این نژاد بومی با توجه به برنامه های اصلاحی آینده با هدف اجتناب از بروز کاهش ناشی از همخونی و حفظ تنوع ژنتیکی فراهم نمود.

ارائه الگویی بهینه برای توسعه پایدار شهرهای کوچک منطقه جلگه ای( نمونه موردی شهر گتاب )
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور استان مازندران - دانشکده علوم اجتماعی 1393
  سمیه پاشایی   پری شکری

توسعه پایدار شهری در دهه های اخیر به الگو واره نوین و مسلطی در برنامه ریزی شهری تبدیل شده و هر گونه برنامه ریزی در شهر چنانچه با رویکرد توسعه پایدار طراحی و تدوین نگردد عملا در دسترسی به اهداف مورد نظر با موفقیت کمتری مواجه خواهد بود . وجود مشکلات ناشی از رشد شهرهای بزرگ تراکم جمعیت و همچنین مهاجرت روستائیان به این شهرها موجب توجه و تاکید برنامه ریزان به تقویت و رشد شهرهای کوچک گردید. مطالعه و بررسی های محققان در کشورهای مختلف جهان نشان می دهد که شهرهای کوچک یکی از موفق ترین نمونه های سکونتگاهی در زمینه تحقق توسعه پایدار است هدف این پژوهش «ارائه الگویی بهینه برای توسعه پایدار شهرکوچک گتاب است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات به دو شیوه اسنادی و پیمایشی انجام گرفته است. بدین منظور2 شاخص از توسعه پایدار در ابعاد زیست محیطی - اجتماعی و کالبدی شهر در قالب 34 سوال در بین مردان و زنان پرسش شده است. که با توجه به تحلیل آماری صورت گرفته بر روی شاخص های مورد بررسی در این تحقیق و با آزمون های همبستگی و t-test و تحلیل عاملی به تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیه پژوهش پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که دربین 4 شاخص زیست محیطی مربوط به فرضیه اول تفکیک زباله پایدار و کیفیت فضای سبز، دفع آب سطحی و کیفیت آب ناپایدار و فرضیه اول مورد تایید می باشدو با آزمون t-testاز 15 شاخص مربوط به توسعه پایدار، در ابعاد اجتماعی –کالبدی شهر گتاب به غیر از شاخص های سرمایه گذاری، دلبستگی محلی اهالی، احساس مسئولیت ساکنان،دسترسی به بازار عرضه و وضعیت روشنایی معابر دارای وضعیت پایداری می باشند مابقی دارای وضعیت نا پایداری و ضعیف و فرضیه دوم نیز درست می باشد .