شوری از مهمترین استرس های محیطی است که اثرات نامطلوبی روی جوانه زنی بذرها دارد. این مطالعه در جهت افزایش عملکرد بذور سه گونه festuca ovina، arundinacea f. و f. rubraتحت تنش شوری انجام شد. اثر تیمارهای مختلف (شاهد، nacl پرایمینگ در سه غلظت 15، 30 و 45 دسی زیمینس بر متر با دو زمان 24 و 72 ساعت و هیدروپرایمینگ با دو زمان 24 و 72 ساعت) بر روی درصد جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، شاخص بنیه و ارزش جوانه زنی بذور سه گونه فوق تحت 5 سطح استرس شوری (0، 5، 10، 15 و 20 دسی زیمنس بر متر) مورد ارزیابی قرار گرفت. افزایش شوری باعث کاهش معنی داری صفات مورد مطالعه در هر سه گونه شد. گونه arundinacea f. نسبت به دو گونه دیگر مقاومت بیشتری نشان داد و در سطوح مختلف شوری قادر به جوانه زنی بود. دو روش naclپرایمینگ و هیدرو پرایمینگ عملکرد بذور سه گونه را نسبت به تنش شوری بالا بردند. پرایمینگ باعث کاهش میانگین زمان جوانه زنی شد و استرس شوری ظهور این صفت را به تاخیر انداخت. در شوری های بالاتر (15 و 20 دسی زیمینس بر متر) پرایمینگ باعث افزایش معنی دار درصد جوانه زنی در مقایسه با شاهد شد. طول ریشه چه، طول ساقه چه، شاخص بنیه بذر و ارزش جوانه زنی در بذرهای پرایمینگ شده (به خصوص nacl پرایمینگ) بیشتر از بذور پرایمینگ نشده بود. نتایج کلی این مطالعه نشان داد که پرایمینگ بذر به خصوص nacl پرایمینگ می تواند روشی مناسب برای بهبود جوانه زنی و بنیه بذور سه گونه مورد مطالعه تحت تنش شوری شود.