نام پژوهشگر: مهوش حصاری

مطالعه اثرآنزیم اکتینیدین میوه کیوی در جداسازی جزایر لانگرهانس از پانکراس، سلول های اندوتلیال آئورت و سلول های چربی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده علوم 1388
  مهوش حصاری   علی مصطفایی

چکیده آنزیم های پروتئولایتیک، خصوصاً کلاژنازها برای هضم ماتریکس خارج سلولی، جدا سازی سلول ها و کشت اولیه مورد استفاده قرار می گیرند. به دلیل پیچیده بودن مراحل تخلیص و مقدار کم کلاژنازها در منابع باکتریایی یا جانوری، یافتن منابع جدید پروتئازها اهمیت دارد. در مطالعه حاضر اکتینیدین که فراوانترین پروتئین میوه کیوی است، به روش ترسیب نمکی و کروماتوگرافی تعویض یونی از میوه کیوی خالص شد و برای جداسازی جزایر لانگرهانس از پانکراس، سلول های اندوتلیال آئورت وسلول های چربی بکار رفت. اکتینیدین با غلظت 10 میلی گرم در میلی لیتر به همراه تریپسین با غلظت 2/1 میلی گرم در میلی لیتر به مدت 60 دقیقه برای جداسازی سلول های اندوتلیال آئورت بکار برده شد. اکتینیدین با غلظت 10 میلی گرم در میلی لیتر در زمان 2 ساعت برای جدا سازی سلول های چربی و با همین غلظت برای جداسازی جزایر لانگرهانس استفاده شد. جداسازی جزایر به دو روش پرفیوژن مستقیم و هضم آنزیمی پس از تکه تکه کردن، بترتیب درمدت زمان 45 و 60 دقیقه انجام شد. جزایر جدا شده در محیط rpmi کشت داده شدند. سلول های اندوتلیال و چربی در محیط dmem کشت داده شدند. سلول های اندوتلیال آئورت بوسیله مورفولوژی دوکی شکل و رنگ آمیزی ایمونوسیتو شیمیایی ، سلول های چربی بوسیله رنگ آمیزی کنگورد و جزایر لانگرهانس توسط رنگ آمیزی دیتیزون تشخیص داده شدند. میزان بقا توسط آزمون تریپان بلو تخمین زده شد. این آنزیم در بافت هایی که در ماتریکس خارج سلولی حاوی کلاژن رشته ای بیشتری هستند، بهتر عمل می کند. اکتینیدین در بافت چربی فعالیتی کمتر از کلاژناز داشت و در جداسازی جزایر لانگرهانس کارائی چندانی نسبت به کلاژناز نداشت. این نتایج نشان داد که دامنه فعالیت اکتینیدین بر انواع پروتئین های زمینه خارج سلولی از جمله انواع کلاژن‏‏‏‏‏‏ محدود تر از کلاژناز ها است و بدین لحاظ نسبت به کلاژناز حتی در زمان های تاثیر طولانی مدت اثر سمیت کمتری بر سلول ها دارد.