هدف: هدف از این تحقیق تعیین میزان افسردگی والدین کودکان فلج مغزی و عوامل همبسته با آن در مراکز روزانه توانبخشی شهرستان کرمانشاه بود روش بررسی: مطالعه حاضر، مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش مقطعی انجام شده است. والدین 92 کودک فلج مغزی(92 پدر و 92 مادر)به روش تمام شماری پس از اخذ موافقت آگاهانه وارد مطالعه شدند. ابزارهای پژوهش شامل نسخه فارسی پرسشنامه افسردگی بک – ii ( ii – bdi ) برای سنجش نشانه ها و شدت افسردگی، پرسشنامه محقق ساخته جهت جمع آوری اطلاعات دموگرافیک و بررسی برخی از عوامل همبسته با افسردگی والدین و پرونده پزشکی کودک فلج مغزی بود . جهت تجزیه و تحلیل داده از نرم افزارspss نسخه 15 و روشهای آماری ضریب همبستگی اسپیرمن ، پیرسون ضریب توافقی و آنالیز واریانس استفاده شد. یافته ها: افسردگی در بخش عمده ای از والدین کودکان مبتلا به فلج مغزی دیده می شود(128نفر(6/69)) و مادران کودکان فلج مغزی بیشتر از پدران این کودکان دچار افسردگی می شوند( 07/1 ± 50/18 پدران ، 39/1±54/24 مادران )(003/0=p (، بین سن والدین ، سن کودک معلول ، جنسیت کودک معلول ، داشتن فرزند سالم ، میزان پوشش هزینه های درمانی توسط بیمه های درمانی ، نوع فلج مغزی و افسردگی والدین کودکان فلج مغزی از نظر آماری رابطه معنی دار به اثبات نرسید(05/0<p) . بین تعداد اعضای خانوار (011/0=p (، داشتن فرزند معلول دیگر (000/0=p (و شدت معلولیت کودک (000/0=p ( و افسردگی والدین آنها رابطه مستقیم وجود دارد . بین وضعیت تحصیلی والدین (000/0=p (، وضعیت اقتصادی خانواده(001/0=p ( و افسردگی والدین کودکان فلج مغزی رابطه معکوس وجود دارد (05/0>p). نتیجه گیری: با توجه به نرخ بالای افسردگی در والدین کودکان مبتلا به فلج مغزی و نقش آن در فرایند توانبخشی کودک وکارکرد خانواده،اتخاذ تدابیر لازم به منظور غربالگری،تشخیص و مداخله بموقع در فرایند افسردگی والدین توصیه می شود.