چکیده: بخش تعاون کشور به عنوان یکی از حوزه های سه گانه ی اقتصادی که طبق قانون اساسی در کشور فعالیت میکند، اهرم مناسبی جهت دستیابی به عدالت اجتماعی و برابری می باشد. از طرفی رشد پایدار در کشوری محقق می شود که بخش تعاون در اقتصاد ملی آن سهم بیشتری داشته باشد. با توجه به سیاست مهم بخش تعاونی که همانا افزایش سهم بخش تعاون در اقتصاد کشور به 25 درصد تا پایان برنامه ی 5 ساله ی پنجم می باشد، در این تحقیق سعی شده است با بررسی عوامل موثر بر توسعه ی تعاونی های تولیدی در جهت پیشبرد سیاست های اصل 44 در شهرستان کرمانشاه گامی موثر برداشته شود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و پیمایشی بوده و از پرسش نامه ای مشتمل بر 48 سوال بسته و 5 سوال باز که قابلیت اعتماد آن به شیوه ی آلفای کرونباخ (88/0) و اعتبار آن از طریق مشورت با کارشناسان بدست آمده، استفاده شده است. روش نمونه گیری طبقه ای-تصادفی و حجم نمونه با توجه به جدول بارتلت، تعداد 249 نفر از اعضای هیأت مدیره تعاونی های تولیدی کشاورزی شهرستان کرمانشاه می باشد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که همبستگی بین متغیرهای آگاهی اعضاء از اصول و فلسفه ی تعاون، ارائه ی خدمات آموزشی، حمایت دولت از تعاونی در مراحل اولیه، مشارکت فکری اعضاء در شرکت تعاونی، شرکت اعضاء در جلسات مجمع عمومی و هماهنگی رشته ی تحصیلی مدیران با کار، با میزان توسعه ی تعاونی های تولیدی کشاورزی رابطه مثبت دارد. از طرفی نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند گانه حاکی از آن است که به ترتیب متغیر های:1) حمایت دولت در مراحل اولیه ی تأسیس تعاونی،2) آگاهی اعضاء از اصول و فلسفه ی تعاون،3) مشارکت فکری افراد در تصمیم گیری و 4) هماهنگی رشته ی تحصیلی مدیران با کار 40 درصد از عوامل موثر بر توسعه ی تعاونی های تولیدی را پیشگویی می نماید. لغات کلیدی: توسعه، تعاونی تولیدی، کشاورزی، خصوصی سازی، اصل 44