با نمایان تر شدن توانائیهای فوق العاده زیاد الکتروشیمی آلی، در سالهای اخیر، تلاشهای بسیاری در جهت کاربرد تکنیکهای الکتروشیمی در واکنشهای پلیمریزاسیون بعمل آمده است . هدف از انجام این پروژه، پلیمریزاسیون کاتیونی- n وینیل - 2 پیرولیدن از طریق آغازگری الکتروشیمیائی، با استفاده از انحلال آندی برخی از فلزات می باشد. عمل پلیمریزاسیون در یک سال h شکل انجام پذیرفت . حلالهای دی کلرومتان و نیترومتان که مورد استفاده قرار گرفتند، حاوی تترابوتیل آمونیوم پرکلرات بعنوان الکترولیت حامل بودند. بر طبق نتایج بدست آمده، از بین فلزات cu، hg ،al و mg، مس و جیوه، جوابهای بهتری می دادند شرایط محیط و الکترولیز و طبیعت منومر نشان می دهند که این پلیمریزاسیون شامل افزایش الکتروفیلی یک گونه فعال به منومر، و به دنبال آن رشد زنجیره، بصورت کاتیونی می باشد. با استفاده از این تکنیک ، تغییر مقدار آغازگر، با کنترل میزان الکتریسیته عبوری از سیستم بسادگی امکان پذیر می باشد. پارامترهائی نظیر : جنس آند، تاثیر حرارت ، زمان پس از الکترولیز، تغییر غلظت الکترول حامل و ثابت دی الکتریک حلال در فرآیند پلیمریزاسیون - n وینیل - 2 پیرولیدن مورد بررسی قرار گرفتند .