در ابتدای هزاره سوم، جهان ورزش دوران جدید و تازه ای را تجربه می کند وتحولات سریع و گسترده در تمام ابعاد ورزشی، استفاده از فنون بازاریابی را در ورزش مورد توجه قرار داده است. هدف از اجرای این پژوهش مقایسه استراتژی های آمیخته ترویج، میزان استفاده از این استراتژی ها و نحوه به کارگیری آن ها در بین شرکت های تولیدکننده محصولات ورزشی درگستره جغرافیایی ایران بود. روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی بود و به شکل میدانی انجام گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته ای استفاده شد که بر اساس مقیاس لیکرت تنظیم شده بود. روایی پرسشنامه با نظرسنجی از اساتید و متخصصان بازاریابی و بازاریابی ورزشی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ (89/ 0 =?) محاسبه گردید. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های تولیدکننده محصولات ورزشی (180=n) در سراسر ایران بود که تعداد 122 شرکت نمونه تحقیق را تشکیل دادند. در این تحقیق به منظور آزمون فرضیه ها از آزمون آنالیز واریانس مکرر استفاده شد. تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که در بین استراتژی های ترویج، استفاده از استراتژی فروش شخصی بیشترین کاربرد را داشت، استفاده از استراتژی تبلیغات و بازاریابی مستقیم از همه کمتر بود. به طور کلی می توان گفت، استفاده از فنون و شیوه های بازاریابی و استراتژی های ترویج در بخش تولیدی صنعت ورزش ایران بسیار محدود بوده و از این نظر در وضعیت مطلوب به سر نمی برد.