نام پژوهشگر: اناهیتا رعنا

بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سلامت روانی کارکنان دانشگاه پیام نور استان گیلان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده مدیریت 1389
  اناهیتا رعنا   محمد دوستار

هوش هیجانی و سلامت روانی از مفاهیم مهم روانشناسی هستند که به تازگی وارد حوزه مدیریت شده اند. سالیان متمادی تصور بر این بود که بهره هوشی تنها عامل موفقیت افراد در زندگی می باشد ، ولی تحقیقات در زمینه هوش هیجانی نشان می دهد موفقیت های زندگی حرفه ای 20 درصد به بهره هوشی و 80 درصد به هوش هیجانی بستگی دارد . با توجه به این که سلامت روانی افراد در اثربخشی و عملکرد آنها در یک سازمان تاثیر داشته و با توجه به این موضوع که هوش هیجانی یکی از عوامل تاثیر گذار در سلامت روانی افراد محسوب می شود، در این تحقیق سعی بر آن بود تا رابطه بین هوش هیجانی و سلامت روانی کارکنان مورد بررسی قرار گیرد . به علت زیاد بودن تعداد دانشجویان دانشگاه پیام نور ، کارکنان دانشگاه پیام نور با فشار مضاعف کاری روبرو هستند و از آنجایی که برای عملکرد اثربخش نیاز به مهارت های ارتباطی جهت برقراری رابطه با دانشجویان دارند ، این مرکز دانشگاهی به عنوان جامعه آماری تحقیق برگزیده شد . جهت انجام این تحقیق 5 فرضیه ساخته شد و مورد بررسی قرار گرفت . هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سلامت روانی کارکنان دانشگاه پیام نور استان گیلان است. برای این منظور 103 نفر از کارکنان از طریق نمونه گیری گروهی به عنوان نمونه انتخاب شدند . روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است و ابزار گرد آوری داده ها شامل دو پرسشنامه هوش هیجانی تراویس برادبری و جین گریوز با قابلیت اعتماد3/81 و پرسشنامه سلامت روانی scl درآگونیس با قابلیت اعتماد 1/90 بوده است به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است . نتایج نشان داد بین چهار بعد هوش هیجانی (خودآگاهی ، خود مدیریتی ، آگاهی اجتماعی , مدیریت رابطه) و سلامت روانی و در نهایت بین هوش هیجانی و سلامت روانی رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به نتیجه بدست آمده پیشنهاد می شود که سازمان جهت تقویت هوش هیجانی در کارکنان تلاش کنند. ایجاد زمینه برای جذب مشارکت افراد در روندهای تصمیم گیری و تصمیم سازی و تعامل مثبت برای پرورش اعتماد به نفس در بین کارکنان و استقرار نظام خود کنترلی، هم چنین تشویق مستقیم و غیرمستقیم کارکنان وظیفه شناس و نوآور و خلاق و هم زمان، ایجاد انگیزه برای نمود قابلیت های درونی از جمله ی برنامه های سازمان ها برای تقویت هوش هیجانی کارکنان محسوب می شود.