هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ویژگی های شخصیتی در تبیین رابطه بین رضایت جنسی با رضامندی زناشویی بوده است. به همین منظور تعداد 304 زوج در شهر تهران با میانگین سنی 37 سال (دامنه سنی 24 تا 52 سال) برای مردان و با میانگین سنی 32 سال و 3 ماه (دامنه سنی 20 تا 47 سال) برای زنان به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای و با رعایت شرایط ورود به گروه نمونه انتخاب شده و مقیاس های پژوهش بر روی آنها اجرا شد. داده های بدست آمده از پژوهش به وسیله آزمون تحلیل رگرسیون گام به گام مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان دادند که عامل های شخصیتی c، o، q2، b، q3، q1، m در رابطه بین رضامندی زناشویی و رضایت جنسی نقش تعدیل کننده را ایفا می کنند (001/p<0). همچنین عامل های شخصیتی o، c، b، q3، m، q2، f، h، n در ارتباط با رضامندی زناشویی و عامل های شخصیتی i، h، c، o، a، q4، g، b در ارتباط با رضایت جنسی به عنوان متغیر پیش بین عمل می نمایند (001/p<0). در نتیجه نتایج پژوهش حاضر مبین نقش تعدیل کنندگی ویژگی های شخصیتی بر رابطه بین رضامندی زناشویی و رضایت جنسی و نیز پیش بینی برای رضامندی زناشویی و رضایت جنسی هستند.