مطالعه ی حاضر سعی در شناسایی و توضیح برخی از راهکارهای معنایی و منظوری مورد استفاده و قابل استفاده مترجمین است که در حوزه ی مشکل ترجمه ی متون ادبی به کار می گیرند. این راهکارها بر اساس ترکیب دو چهارچوب زبان شناسی نقش گرای نظام مند هالیدی و راهکارهای مربوط به کنش های منظوریِ لفور تحت مطالعه و بررسی قرار می گیرند. برای نشان دادن این راهکارها، مکبث و دو ترجمه ی فارسی آن توسط شادمان(1351) و آشوری(1371) انتخاب شده و مطالعه ای توصیفی مقایسه ای بر روی آنها بر اساس راهکارهای معنایی برای بخش معنا و راهکارهای مربوط به کنش های منظوری برای بخش ظاهر انجام شد. نتایج به دست آمده حاکی از تأثیر ترکیب معنایی این راهکارها در ایجاد شباهت بسیار متن مبدأ به زیبایی و توازن شکسپیر در خلق مکبث بود. پس در عین حال، مطالعه ی حاضر همچنین این فرضیه را که ترکیب معنایی راهکارهای مربوط به کنش های منظوری منجر به حل نسبی اختلاف معنا و ظاهر می شود، مورد سنجش قرار داد.